به گزارش تجارت‌نیوز، اعداد و ارقام منتشر شده حاکی از این است که حدود 300 هزار نفر در پایتخت ایران در جست‌وجوی کار هستند اما در عین حال 100 هزار فرصت شغلی بدون متقاضی در تهران وجود دارد.

براساس این گزارش، نرخ مشارکت اقتصادی جمعیت 15 ساله و بیشتر در تهران و در تابستان امسال 41.2 درصد بوده است. این شاخص نسبت به فصل مشابه سال قبل به میزان 0.9 درصد افزایش یافته است.

اما نرخ مشارکت اقتصادی در بین مردان و زنان چگونه است؟ این نرخ بین مردان 66.8 درصد و در بین زنان 15.6 درصد بوده که این موضوع تفاوت وضعیت جنسی بازار کار را نشان می‌دهد.

بر اساس گزارشی که تسنیم از بازار کار تهران منتشر کرده، 7.5 درصد از جمعیت فعال در استان تهران در تابستان امسال بیکار بوده‌اند. این نرخ نسبت به فصل مشابه سال قبل به میزان 0.3 درصد رشد داشته است.

نرخ بیکاری جوانان 18 تا 35 سال هم 12.9 درصد بوده است. این رقم هم نسبت به فصل مشابه سال قبل 1/1 درصد افزایش داشته است.

نرخ بیکاری به‌تنهایی نمایانگر بازار کار است؟

بر اساس این اطلاعات، نرخ بیکاری استان تهران تک‌رقمی و زیر 10 درصد است. آخرین داده‌های آماری مرکز آمار ایران نشان می‌دهد که در حالی که جمعیت شاغلان ١٥ ساله و بیشتر در تابستان ٢٤ میلیون و ٦٨٦ هزار نفر بود که نسبت به فصل مشابه سال قبل ٩٠٧ هزار نفر افزایش داشته، نرخ بیکاری با یک درصد کاهش به 7.9 درصد رسیده است. اما آیا نرخ بیکاری به تنهایی شاخص مناسبی برای سنجش بازار کار است؟ این سوال را پیشتر از زهرا کریمی- استاد دانشگاه- پرسیده‌ایم. او در پاسخ با اشاره به اینکه برای ارزیابی وضعیت بازار کار عوامل مختلفی وجود دارند که یکی از مهم‌ترین آنها کیفیت مشاغل است، به تجارت‌نیوز گفته بود: «یعنی افرادی که در مشاغل مختلف کار می‌کنند چقدر تولید کشور را بالا می‌برند؟ به طور مثال اگر چند میلیون نفری که در تهران مشغول کار در تاکسی‌های اینترنتی هستند، حذف شوند، آیا وضعیت مردم بدتر می‌شود؟ اتفاقا خیابان‌ها خلوت می‌شوند و مردم راحت‌تر تردد می‌کنند. بنابراین افرادی که در تاکسی‌های اینترنتی شاغلند ارزش‌ افزوده‌ی قابل توجهی ایجاد نمی‌کنند.

پس برای اینکه بینیم نرخ بیکاری با رونق در بازار کار همراه است یا نه، باید به کیفیت مشاغل توجه کرد و اینکه آیا مشاغل موجود ارزش افزوده بالایی دارند یا خیر.».

یک میلیون شغل ایجاد شد؟

دولتمردان همزمان که از کاهش نرخ بیکاری صحبت می‌کنند، ایجاد یک میلیون شغل در سال را نیز جزو دستاوردهای خود معرفی می‌کنند. وزیر کار ایران هم می‌گوید یک میلیون شغل در سال گذشته ایجاد شده و احتمالا امسال این رقم بیشتر خواهد شد. اما آیا این اطلاعات صرفا نمایشی در جهت این است که وعده دولت مبنی بر اشتغالزایی محقق شده یا واقعا با واقعیات بازار کار ایران همخوانی دارد؟

برخی کارشناسان به نکته مهمی در این باره اشاره می‌کنند. اینکه اطلاعات مرکز آمار ایران درباره تحولات بازار کار ایران دارای دو بخش است؛ مشاغلی که ایجاد می‌شوند و مشاغلی که از دست می‌روند. اما دولتمردان تنها به بخش اول یعنی اشتغالزایی اشاره می‌کنند. زهرا کریمی در این باره هم به دو اشکال اساسی اشاره می‌کند. به گفته وی، اول اینکه تعداد شاغلان جدید دقیق نیست و دوم اینکه، تعداد مشاغلی که از بین می‌رود اعلام نمی‌شود. بنابراین، همواره باید منتظر ماند و دید مرکز آمار ایران چه اطلاعات جدیدی ارائه می‌کند؟