به گزارش پایگاه خبری بورس پرس،
علیرضا گلپایگانی اعلام کرد: در حال حاضر حدود ۱۷۰ هزار هکتار بافت فرسوده و ناکارآمد در سراسر ایران وجود دارد که حدود ۲۰ میلیون نفر در این مناطق زندگی می کنند. این جمعیت شامل 3 میلیون نفر در بافت های تاریخی، ۱۰ میلیون نفر در بافت های فرسوده و 7 میلیون نفر در سکونتگاه های غیر رسمی یا حاشیه نشینی است.
حدود 7 درصد از جمعیت در مناطق حاشیه نشین سکونت دارند. این رقم نسبت به میانگین جهانی، ۱۵ درصد وضعیت بهتری را نشان می دهد. حاشیه نشینی علاوه بر مشکلات ساختمانی و کالبدی، منشأ بسیاری از چالش های اجتماعی و فرهنگی است و برای مقابله با این مسئله، اقدامات جهادگرانه لازم است.
از مهم‌ترین دلایل حاشیه نشینی تغییرات اقلیمی، خشکسالی های اخیر، جنگ و مهاجرت اجباری است. به عنوان مثال مشهد که بخش عمده ای از جمعیت حاشیه نشین آن را اتباع تشکیل می دهند به دلیل شرایط جنگی ناگزیر به مهاجرت به ایران شده‌اند.
تحریم های ۴۰ ساله تأثیر قابل توجهی بر صنعت ساختمان داشته و یکی از عوامل افزایش حاشیه نشینی محسوب می شود. با وجود آنکه قیمت ساختمان در ایران مشابه دیگر کشورهای در حال توسعه است، کم بودن درآمد مردم سبب طولانی شدن زمان خانه دار شدن آنان است.
محدودیت‌های شدید میراث فرهنگی در ساخت و ساز گاهی نتیجه معکوس دارد و به جای حفظ به تخریب بافت تاریخی منجر می شود. حفاظت مطلق از بافت تاریخی نباید مانع از عمران و بهسازی این مناطق شود و این بافت نیازمند توجه ویژه و حمایت منابع ملی است. در غیر این صورت علاوه بر نابودی چنین مکان هایی، نارضایتی مردم و توقف رشد و شکوفایی شهرها به وجود می آید.
در بافت فرسوده استان کرمانشاه حدود ۲۸۰ هزار نفر سکونت دارند و این استان در رتبه دهم یا یازدهم ایران از نظر حاشیه نشینی قرار دارد.
انتهای پیام
source