به گزارش صفحه «هنر روز» روزپلاس، سریال «ازازیل»، از پلتفرم «نماوا» با تمام تبلیغات پر سر و صدایی که پیرامون آن شکل گرفت، به‌جای القای حس ترس و دلهره، در همان گام نخست ناکامی‌ خود را آشکار کرد. این اثر، که با هزینه‌های قابل‌توجه و دستمزدهای هنگفت برای بازیگران همراه بوده، نه‌تنها در سطح توقعات مخاطبان ایرانی ظاهر نشده بلکه به دلیل ضعف‌های آشکار در ساختار هنری و فنی، از همان قسمت اول برخی انتقادات را در فضای مجازی به همراه داشته است.

از همان دقایق ابتدایی قسمت اول، ضعف‌های شخصیت‌پردازی‌ و دیالوگ‌ها آشکار می‌شود. دیالوگ‌ها نیز نه‌تنها به تعمیق فضا و انتقال احساسات کمک نمی‌کنند، بلکه در بسیاری از لحظات به کلیشه‌هایی سطحی و ناپخته شباهت دارند. طراحی لباس و صحنه نیز گواهی بر کمبود خلاقیت و ابتکار در ساخت این اثر است.

موسیقی متن که باید یکی از ارکان اصلی یک اثر در ژانر وحشت باشد، نتوانسته هیجان و تعلیق را افزایش دهد.

 بزرگ‌ترین ایراد سریال «ازازیل» در تلاش ناموفقش برای ترساندن مخاطب است. این اثر به‌جای ایجاد حس ترس طبیعی، دائماً به‌صورت تصنعی و مستقیم به مخاطب می‌گوید: “بترس!”، و همین مسئله اثر معکوس دارد؛ زیرا مخاطب به‌جای تجربه ترس واقعی، به تمسخر سکانس‌ها و المان‌های داستانی روی می‌آورد. 

درچند قسمت آتی مشخص می‌شود «ازازیل» یک فرصت از دست‌رفته است یا میتواند برگردد. تلاشی که می‌توانست به نقطه عطفی در ژانر وحشت سینمای ایران بدل شود، اما در همان ابتدا، با تردیدهای جدی مواجه است.