به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، به نقل از قوه قضاییه، بیست و پنجمین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات ۱۰۴ نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق موسوم به منافقین و همچنین ماهیت این سازمان به عنوان یک شخصیت حقوقی، روز سه‌شنبه (چهارم دی‌ماه) در شعبه یازدهم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی حجت‌الاسلام والمسلمین امیررضا دهقانی و مستشاران دادگاه مرتضی تورک و امین ناصری، وزیری نماینده دادستان، خانواده شهدا و وکلای آنها همچنین وکلای متهمان در مجتمع قضایی امام خمینی (ره) به‌صورت علنی آغاز شد.

قاضی دهقانی در ابتدای جلسه از وکیل شکات خواست تا در جایگاه قرار بگیرد و اظهارات خود را بیان کند.

کاظمی وکیل شکات گفت: بعد از بهمن ۱۳۶۰ با اقداماتی که انجام شد تعداد زیادی از خانه‌های تیمی و اشخاص رده بالای سازمان، شناسایی و دستگیر می‌شوند، این سازمان احساس خطر کرد و بر همین اساس راه حلی برای ادامه این روند در نظر گرفت و اعضای این سازمان به دنبال عملیات مهندسی رفتند.

این وکیل دادگستری توضیح داد: منظور از عملیات مهندسی انجام کار‌های اطلاعاتی بود تا بتوانند علت شناسایی اعضای سازمان را متوجه شوند؛ از اینرو رویکرد خود را از ترور افراد به سمت جمع‌آوری اطلاعات تغییر دادند.

وی افزود: در ابتدا جمع‌آوری اطلاعات را از مردم سطح جامعه شروع کردند، اما دیدند که به نتیجه‌ای نمی‌رسند به همین دلیل به این نتیجه رسیدند که افرادی که احتمال می‌دادند وابسته به جمهوری اسلامی هستند را ربوده و با شکنجه از آنها اطلاعات به دست آورند تا متوجه شوند از چه نقاطی ضربه خورده‌اند، این موضوع به عنوان عملیات مهندسی مطرح بوده است.

وکیل شکات با معرفی کتاب «عملیات مهندسی» در دادگاه گفت: این کتاب تمام مدارک و مسائل مربوط به عملیات‌های مهندسی را، مستندسازی کرده است. این کتاب توسط انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است.

کاظمی همچنین با معرفی کتابی با عنوان «شکنجه» بیان کرد: این کتاب در خصوص افرادی که تحت عملیات مهندسی شکنجه شده‌اند، توضیح داده است و عملیات مهندسی را به صورت مستند و بر اساس اعترافات افرادی که از سازمان منافقین دستگیر شده‌اند، تشریح کرده است.

وکیل شکات در ادامه گفت: در تشریح اجرای عملیات مهندسی و جنایات صورت گرفته در خصوص شهید عباس عفت‌روش، یکی از قربانیان گروهک منافقین در جلسه گذشته توضیحاتی داده شد. در این جلسه ابعاد مختلف اقدام گروهک منافقین در ربایش، شکنجه و ترور ۲ تن از پاسداران کمیته انقلاب اسلامی به نام‌های طالب طاهری و محسن میرجلیلی در عملیات موسوم به عملیات مهندسی خواهیم پرداخت.

وی گفت: حسب اعترافات اعضای دستگیر شده سازمان منافقین، مرکزیت سازمان به دنبال ضربات پی‌درپی به بدنه سازمان که منجر به دستگیری تعداد زیادی از اعضای آن شده بود و همچنین به‌منظور شناسایی عوامل این موضوع، اقدام به شناسایی، ربایش و شکنجه افراد دارای ظاهر مذهبی برای جمع‌آوری اطلاعات کرده بود.

کاظمی وکیل شکات گفت: اعضای اصلی سازمان نسبت به آماده بودن خانه‌های تیمی به منظور شکنجه افراد و همچنین فراهم کردن آلات و ابزار شکنجه افراد اقدام می‌کردند. وقتی می‌خواستند افراد را شکنجه کنند، خانه‌های خاصی را مشخص و آنها را تجهیز می‌کردند، برای مثال خانه‌ای را آماده کردند تا صدا از آن خارج نشود.

وی گفت: متهم مهران اصدقی از فرماندهان نظامی گروهک نظامی منافقین در آن برهه زمانی در توجیه این اقدامات در اظهارات خود می‌گوید، هدف منافقین بعد از پیروزی انقلاب اسلامی از همان روز اول سرنگونی نظام بوده و این امر بدین خاطر بود که سازمان با نظام و اسلام ضدیت داشت. وی درباره اعلام خط شکنجه از سوی سران و کادر مرکزی سازمان اعلام می‌دارد، خط شکنجه چیز جدایی از بقیه خطوط سازمان نبود، دنباله همان خطوط درگیری‌های پس از ۳۰ تیر، ترور‌ها و آتش زدن منازل و کشتن افراد حزب الهی و در نهایت همین جریان شکنجه بود.

کاظمی وکیل شکات گفت: بعد از ضربه ۱۲ اردیبهشت مطرح کردند که هم اکنون موجودیت سازمان زیر سوال رفته است و بخاطر این، تنها راه ما توسل به شکنجه است. در تحلیلی که به ما دادند گفتند هم اکنون شکنجه می‌کنیم، اما وقتی به حکومت رسیدیم، دیگر شکنجه نمی‌کنیم. در این راستا اعضای سازمان با گرفتن خط شکنجه، اقدام به ربودن آقای عباس عفت‌روش با شغل کفاش و خسرو ریاحی با شغل معلم و سه تن از پاسداران با نام‌های طالب طاهری، محسن میرجلیلی، شاهرخ طهماسبی با این استدلال که افراد مورد نظر دارای ظاهر مذهبی بوده و احتمالا درصدد شناسایی خانه‌های تیمی سازمان هستند، دست می‌زنند.

وی ادامه داد: پس از اینکه ایشان را به بدترین شکل شکنجه می‌کنند در نهایت او را به شهادت می‌رسانند و در نهایت پیکر مطهر ایشان را در مکانی نامعلوم دفن می‌کنند. در تاریخ ۱۶ مرداد ۱۳۶۱ در باره ۲ شهید بزرگوار طالب طاهری و محسن میرجلیلی از پاسداران کمیته انقلاب اسلامی در خیابان کارون نزدیک به یک خانه تیمی مربوط به افراد سازمان ایستاده بودند که نیروی حفاظتی خانه تیمی به آنها مشکوک شده و پس از هماهنگی با مرکزیت به عنوان مامور کمیته آنها را در خیابان مورد تفتیش قرار داده و بعد به زور سوار خودرو کرده و به خانه تیمی محل شکنجه منتقل می‌کنند.

کاظمی وکیل شکات گفت: حسب اقاریر متهمین دستگیر شده در این رابطه طالب طاهری و محسن میرجلیلی از زمان ورود به این مکان، مورد فجیع‌ترین شکنجه‌ها مانند سوزاندن بدن با اتو و آب جوش و وارد کردن ضربات شدید به صورت و دهان و کشیدن دندان از سوی اعضای سازمان قرار می‌گیرند. در ادامه زمانی که از شکنجه آنها نتیجه‌ای گرفته نشد با تزریق آمپول سیانور به بدن‌شان و شلیک گلوله آنها را به شهادت می‌رسانند. سپس اجساد آنها را پتوپیچ کرده و به نظام‌آباد برده و تحویل متهم خسرو زندی از دیگر اعضای سازمان در بخش مهندسی می‌دهند. آنها نیز اجساد را به محلی در باغ فیض که از قبل آماده کرده بودند منتقل می‌کنند.

وی بیان کرد: تصاویر این حادثه مشخص است و در اختیار دادگاه قرار می‌گیرد. بر اساس این تصاویر آقای طالب طاهری و محسن میرجلیلی دو نفر پاسداری بودند که منافقین با آنها مشکوک شده و آنها را دستگیر و شکنجه کردند و در نهایت به شهادت رساندند. آقای طالب طاهری در آن زمان ۱۷ سال سن داشت.

در ادامه یک متن شکواییه که پدر شهید خطاب به نماینده ویژه سازمان ملل در رابطه با حقوق بشر در ایران تنظیم کرده و به منظور اقامه دعوا در ژنو صورت گرفته را قرائت می‌کنم. این متن متعلق به آقای حسین طاهری پدر آقای طالب طاهری و خطاب به آقای یارین دوگل گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در ایران است.

متن این شکواییه بدین شرح است: «آقای یرین دوگل احتراماً به استحضار می‌رساند پسر ۱۷ ساله اینجانب به نام طالب طاهری مشغول به تحصیل در کلاس سوم دبیرستان، در تاریخ ۱۶ مرداد ۱۳۶۱ توسط تعدادی از عوامل سازمان مجاهدین خلق به جرم هواداری از انقلاب و شرکت در فعالیت‌های انقلابی ربوده شده و طی یک هفته‌ای که در اسارت این سازمان بود تحت وحشیانه‌ترین شکنجه‌ها قرار گرفت و عاقبت او را در بیابان‌های اطراف تهران شکنجه کرده و زنده به گور کردند.

به دنبال تحقیقات دامنه‌دار پلیس تهران و شناسایی تعدادی از عاملین این جنایت، محل دفن جسد فرزندم شناسایی و بدن پاره پاره و آغشته به خونش تحویل اینجانب شد. من نیز همانند شما طرفدار حقوق بشر هستم و از هرگونه حرکتی که موجب دفاع از حقوق مدنی افرادی که تحت ظلم و ستم هستند حمایت می‌کنم و از شما می‌خواهم که در این راه مرا کمک نموده و به منظور دفاع از حقوق به ناحق ریخته فرزند مرا یاری کنید تا بتوانم به کمک امکانات پلیس بین‌الملل قاتلین فرزندم را که مسئولین سازمان مجاهدین خلق هستند و در کشور‌های اروپایی، چون فرانسه و انگلستان پناهنده هستند تحویل مقامات قضایی دهند.»

وکیل شکات تصریح کرد: در ادامه از آقای طا‌ها طاهری برادر شهید طالب طاهری و از شکات پرونده دعوت می‌کنم در جایگاه حضور پیدا کرده و شکایت خود را مطرح کنند.

طا‌ها طاهری برادر شهید طالب طاهری به عنوان یکی از شکات پرونده در جایگاه حاضر شد تا مطالب خود را بیان کند.

این برادر شهید گفت: در زمان شهادت برادرم در جبهه بودم و با تماس شهید لاجوردی دادستان وقت انقلاب اسلامی تهران برای شناسایی پیکر شهدا از جبهه غرب به تهران آمدم. به زندان اوین رفتم و با سه جسد مواجه شدم و متاسفانه به دلیل شدت جراحات شناسایی اجساد بسیار سخت بود. برادرم یک ماه قبل از شهادت به دست منافقین در جبهه از ناحیه کمر مجروح شده بود و این جراحت مشخص بود، اما از طریق این جراحت هم قادر به شناسایی پیکر برادرم نشدیم. روز حادثه برادرم لباسش را به مادرم داده بود تا دکمه لباس را بدوزد و ما از روی این دکمه شهید را شناسایی کردیم.

وی ادامه داد: ما از سال ۶۳ به خون‌خواهی برادر شهیدم در همه مراجع قضایی و قانونی داخلی و بین‌المللی حضور پیدا کردیم و پدرم در جلسات سازمان ملل و کمیسیون حقوق بشر در ژنو شرکت و شکایت خود را مطرح کرد. تمام این اقدامات برای چهره نفاق است که پس از پیروزی جمهوری اسلامی صدمات جبران‌ناپذیری به بدنه کشور زده است؛ لذا رسیدگی به پرونده منافقین در این دادگاه نباید فقط به جنایات رخ داده، بپردازد. مجاهدین خلق مانع همه اتفاقات در کشور بودند. همراهی با صدام در جنگ تحمیلی و همراهی با آمریکا و تلاش این گروهک در ضربه مالی به کشور باید شفاف‌سازی شود.

وی گفت: قبل از یکی از عملیات‌های دفاع مقدس برای آزادی کشور، منافقین در عراق با تخلیه اطلاعاتی که از یکی از پادگان‌ها در غرب کشور انجام دادند به عراق کمک کردند و در بمباران نیروی هوایی عراق، ۸۰۰ نفر به شهادت رسیدند.

وی بیان کرد: امروز، دستیار ویژه غرب و آمریکایی‌ها در منطقه برای مقابله با مقاومت و مستشاری برای رژیم صهیونیستی، محصول تلاش مشترک اینهاست. اینها یک پادوی اطلاعاتی برای ناتوی اطلاعاتی علیه ایران و یک فرقه مذهبی جاسوسی هستند.

طاهری گفت: مجاهدین خلق به عنوان متحد استراتژیک رژیم بعثی عراق در منطقه و به عنوان سرشاخه جاسوسی شوروی سابق، در قبل از انقلاب ۵ عملیات علیه آمریکایی‌ها در سال‌های ۵۴ و ۵۵ داشتند. در این ۵ عملیات، هیچکدام از کادر پرسنلی سفارت‌خانه، آمریکایی نبودند.

قاضی: لطفا در خصوص اتهامات و موضوع مربوطه صحبت بفرمایید.

طاهری ادامه داد: برادر شهیدم در روز ۱۶ مرداد ۱۳۶۱ درحالی‌که در حال انجام وظیفه بود، در مقابل خانه‌ای در خیابان کارون تهران که متعلق به کادر‌های ویژه مجاهدین بود مضروب می‌شود. سازمان بعد از ضرباتی که در سال‌های ۶۰ و ۶۱ بر پیکرش وارد شد و اساسا رهبری آن در ایران کشته شده و یا فرار کردند به فکر افتادند که این کار توسط چه عناصری در ایران در حال انجام است و در ابتدا گفتند که ساواکی‌ها دارند همکاری می‌کنند. شبکه بی‌سیمی در کشور وجود داشت بنام عبدالله پیام که متعلق به براداران پاسدار کمیته انقلاب اسلامی بود و با رمز کار می‌کردند و گفتگو‌های پایگاه‌های عملیات را انجام می‌دادند.

وی اظهار داشت: در ابتدا مطرح می‌کردند که باید رئیس این شبکه را شناسایی کنیم و به همین منظور به همه اعضا و عناصر خط دادند و اعلام کردند به دلیل اینکه موجودیتشان در خطر است و رهبرانشان در حال کشته شدن هستند، باید به صورت مهندسی رفتار کنند. یعنی کار اطلاعاتی انجام داده و مثل خودشان عوامل را شناسایی کنیم. به همین منظور از طریق نفوذی که در کمیته مرکزی آن وقت داشتند، شهید شاهرخ طهماسبی، به عنوان رئیس اتاق بی‌سیم مرکز شناسایی می‌شود و در حالی که ۲۶ سال داشت با پوشش کمیته وارد منزلش در منطقه نارمک شده و ربایش انجام می‌دهند و در خیابان سهروردی تهران مورد بازجویی قرار می‌گیرد و بعد از حادثه‌ای که اتفاق می‌افتد او را به شهادت رسانده و تا امروز نیز پیکرش را پیدا نکردند و جز شهدای مجهول‌المکان است.