سندرم هیکیکوموری که ریشه در ژاپن دارد، با گسترش فناوری و افزایش استفاده از اینترنت در سراسر جهان رو به گسترش است. هیکیکوموری‌ها اغلب از ترک خانه خودداری می‌کنند، ارتباطات اجتماعی خود را قطع می‌کنند و ساعت‌های طولانی را به فعالیت‌های آنلاین می‌پردازند.

به گزارش خط سلامت عوامل مختلفی از جمله فشارهای اجتماعی، مشکلات روانی، و ویژگی‌های شخصیتی در بروز این سندرم نقش دارند.

سندرم هیکیکوموری، یک چالش جهانی

اصطلاح “هیکیکوموری” که ریشه در ژاپن دارد، به افرادی اشاره می‌کند که از جامعه کناره می‌گیرند و ترجیح می‌دهند به‌طور کامل در خانه بمانند. این پدیده که زمانی منحصر به ژاپن بود، اکنون با گسترش استفاده از اینترنت و رسانه‌های اجتماعی، به یک مشکل جهانی تبدیل شده است.

علل هیکیکوموری

دلایل مختلفی برای بروز این سندرم وجود دارد، از جمله:

مشکلات روانی: افسردگی، اضطراب و سایر اختلالات روانی می‌توانند باعث شوند افراد از تعاملات اجتماعی اجتناب کنند.

ویژگی‌های شخصیتی: افرادی که خجالتی‌تر یا حساس‌تر هستند، ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به هیکیکوموری باشند.

مشکلات خانوادگی: سبک‌های فرزندپروری نامناسب، روابط خانوادگی ناسالم و تجربیات منفی در کودکی می‌توانند نقش مهمی در بروز این سندرم داشته باشند.

فشارهای اجتماعی: فشارهای تحصیلی، حرفه‌ای و اجتماعی می‌توانند باعث شوند افراد از تعامل با دیگران دوری کنند.

استفاده بیش از حد از اینترنت: گذراندن زمان طولانی در دنیای مجازی می‌تواند باعث شود افراد از دنیای واقعی فاصله بگیرند و مهارت‌های اجتماعی خود را از دست بدهند.

علائم هیکیکوموری

امتناع از ترک خانه برای مدت طولانی (بیش از شش ماه)

بی‌علاقگی به فعالیت‌های اجتماعی

ترک تحصیل یا کار

وابستگی به خانواده برای تامین نیازهای روزانه

اجتناب از تعاملات رو در رو

گذراندن زمان طولانی در دنیای مجازی

تأثیر هیکیکوموری بر افراد و جامعه

عواقب روانی: افراد مبتلا به هیکیکوموری ممکن است دچار افسردگی شدید، اضطراب و احساس انزوا شوند.

مشکلات جسمی: عدم فعالیت بدنی و تغذیه نامناسب می‌تواند منجر به مشکلات جسمی شود.

کاهش بهره‌وری: ترک تحصیل و کار می‌تواند منجر به کاهش بهره‌وری جامعه شود.

راهکارهای مقابله با هیکیکوموری

حمایت خانواده: خانواده‌ها می‌توانند با ایجاد محیطی امن و حمایتگر، به افراد مبتلا به هیکیکوموری کمک کنند تا از خانه خارج شوند.

درمان روانشناختی: درمانگران می‌توانند به افراد مبتلا به هیکیکوموری کمک کنند تا مهارت‌های اجتماعی خود را بهبود بخشند و بر مشکلات روانی خود غلبه کنند.

حمایت اجتماعی: ایجاد گروه‌های حمایتی برای افراد مبتلا به هیکیکوموری و خانواده‌های آن‌ها می‌تواند بسیار مفید باشد.

مداخلات آموزشی: ارائه آموزش‌های مهارت‌های زندگی در مدارس می‌تواند به پیشگیری از بروز هیکیکوموری کمک کند.

جمع‌بندی

سندرم هیکیکوموری یک چالش پیچیده است که نیازمند رویکردی چندجانبه است. با همکاری خانواده‌ها، درمانگران، جامعه و دولت‌ها می‌توان به افراد مبتلا به هیکیکوموری کمک کرد تا دوباره به زندگی عادی بازگردند..

برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است