به گزارش خبرگزاری مهر، امیرحسین تکیان افزود: مهم‌ترین فلسفه نظام‌های سلامت، عدالت است؛ عدالت یعنی افراد با درامدهای مختلف بدون دغدغه مالی بتوانند از خدمات سلامت بهره‌مند شوند و این همان بیمه همگانی سلامت است که در جهان بر اساس شاخص مشخصی قابل اندازه گیری است.
استاد سیاست گذاری سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران افزود: میزان پرداخت از جیب بیمار از محل هزینه‌های غیر خوراکی برای سلامت، شاخص سنجش عدالت در سلامت است که در کشورهای توسعه یافته درمانی، زیر ۱۵ است و در دنیا زیر ۲۰ قابل قبول است، اما این شاخص در ایران بالای ۵۰ درصد است و در برنامه هفتم در تلاشیم این شاخص را متعادل و به متوسط جهانی نزدیک کنیم.
تکیان گفت: دولت باید هزینه‌های درمانی بیماران را از طریق بیمه همگانی پرداخت کند تا افراد اصلاً به بیمه تکمیلی نیازی نداشته باشند و این اصل ۲۹ قانون اساسی است که تاکید دارد بیمه پایه باید به حدی قابل قبول باشد که نیاز به برخورداری از خدمات سلامت با کیفیت را برای همه بیماران فراهم کند.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران افزود: بیمه تکمیلی برای درصد قابل توجهی از مردم در دسترس نیست و افراد فقیر به بیمه تکمیلی دسترسی ندارند و این شیوه برخلاف عدالت در سلامت است و به همین منظور برای تحقق برنامه هفتم باید بیمه پایه تقویت شود؛ در سایر کشورها هم بیمه تکمیلی مکمل بیمه پایه نیست، بلکه بیمه تکمیلی برای کاهش صف انتظار برای خدمات درمانی است تا همه از نظام ارجاع به خدمات با کیفیت دسترسی پیدا کنند.
تکیان گفت: در جهان ایجاد صندوق‌های موازی درمان صحیح نیست بلکه با ایجاد نظام ارجاع و خرید راهبردی خدمات، دسترسی همه مردم به نظام سلامت با کیفیت فراهم می‌شود و از تقسیم منابع در صندوق‌های متعدد هم جلوگیری می‌شود بنابراین با بیمه همگانی برای همه شهروندان و ایجاد بسته خدمات مناسب، می‌توان دغدغه دسترسی به عدالت سلامت را رفع کرد و این هدف در کنار پزشک خانواده و نظام ارجاع میسر است که هر دو در برنامه هفتم تاکید شده است.