به گزارش خبرگزاری مهر، وحید زمان زاده، در نامه سرگشاده خود عنوان داشته است: بزرگواران، بدون هیچ رودربایستی عرض می‌کنم، آسیب شناسی تجمعات اخیر پرستاری، نهایتاً یک شاه کلید دارد و آن چیزی نیست، جز مقوله عدم توجه و اهمیت به حرفه پرستاری.

بزرگواران، آنچه که پرستاران را آزرده خاطر ساخته به زعم اینجانب به عنوان رئیس شورای عالی سازمان نظام پرستاری، فراتر از مطالباتی است که در نماد مطالبات حقوقی بروز می‌کند. پرستاران به دیده نشدن پرستاری معترض هستند و آن هم در تمامی ابعاد حرفه‌ای.

آری، آنچه به عنوان اعتراضات امروز شاهد آن هستیم، دور از انتظار نبود.

پرستاران معترض امروز، همان پرستاران جان برکف دوران کرونا هستند که هر روز در جلوی بیمارستان‌هایشان، برای تشکر حضور داشتید. ولی حیف که چه زود فراموش شدند ایثارگران عرصه مراقبت!!!!

همان پرستارانی که سالیان سال است بار چند برابری نظام مراقبت و سلامت را بی منت و جهت خدمت انسانی به هم نوعان خود به دوش می‌کشند ولی مورد بی‌مهری قرار می‌گیرند.

آری دغدغه پرستاران تنها دیده نشدن فقط از سوی مسئولین نظام سلامت نیست، بلکه دیده نشدن توسط سایر نهادهایی هم است که به شکلی در قبال سلامت نقش دارند از قبیل سازمان برنامه و بودجه، امور استخدامی و…

از این روشن‌تر که مقام معظم رهبری بارها و بارها توجه به پرستاری و مطالبات برحق پرستاری را به دولتمردان تذکر جدی دادند.

یادمان نرود مسئله هویتی و مطالباتی پرستاری حل نخواهد شد مگر با یک باور درونی به این مسئله که پرستاران رکن اساسی نظام سلامت هستند. اگر به این باور نرسیم، همه تلاش‌ها، آب در هاون کوبیدن است. هیچ نظام سلامتی موفق نخواهد بود مگر آنکه مراقبت پرستاری را به عنوان رکنی اصلی در نظام سلامت بپذیرد که متأسفانه تا حالا به این امر به شکل واقعی توجه نشده است.

عزیزان، بی تعارف، پرستاران شکسته دل، خسته و رنج دیده، فرسوده و نا امید از وعده‌های کم اثرگذار دولتمردان شده‌اند و اکنون تنها راهکار را خروج از خدمت، خروج از حرفه، مهاجرت و یا در نهایت متأسفانه تجمعات دانسته‌اند.

اما می‌خواهم بگویم مشکلات جامعه پرستاری قابل حل بوده و است.

دولتمردان ارجمند و پرستاران گرانقدر، همه ما تمام مشکلات را می‌دانیم. تمامی راه حل‌ها را نیز می‌دانیم، اما آنچه که باعث رنجش پرستاران می‌شود این است که این قشر زحمتکش پرستاری، نسبت به راه حل‌های برون رفت صداقتی نمی‌بینند.

دولتمردان در دولت، قوه قضائیه و قوه مقننه، شما در قبال پرستاران به عنوان مشتریان داخلی نظام سلامت و مردم به عنوان مشتریان خارجی نظام سلامت، موظف و مکلف هستید به اجرای درست، مناسب و واقعی قوانینی که خودتان وضع کرده‌اید.

اگر قرار است دنبال مقصر باشیم همه ما مقصر هستیم نه پرستاران. لذا توصیه بنده حقیر این است که با تشکیل تیم قوی، دارای اختیار و صادق، از همه ارکان مرتبط با مطالبات پرستاران و اصلاح عملی نه شعار گونه، نسبت به حل مشکلات اقدام نمائید.

اما خطاب به پرستاران بزرگوار کشورم، طبق قانون سازمان نظام پرستاری ما هم در مقابل مردم شریف مسئولیت خطیری عهده دار هستیم. نارضایتی ما، نباید باعث گردد مردم عزیزمان از خدمات انسانی شما محروم گردند. مردم چشم امیدشان به شما است. بگذارید در این دوره‌ی گذار نیز بگویند پرستاران باز از خودشان گذشتند. شما که در کرونا نشان دادید که حیات سلامت، به پرستاری وابسته است.

بزرگواران، پرستاران سعی خواهند کرد در این دوره گذار هم، مردم شریف شهید پرور کشورم را از خدمات انسانی محروم نکنند ولی از شما استدعا دارم با نگاهی متفاوت از قبل به مسئله ورود کنید.

قطعاً پرستاران کشور عزیزم، جهت حل مشکلات مردم در صحنه خواهند بود. امیدوارم به زودی با مداخله همه ارکان مرتبط، از خدمات پرستاران طبق روال قبل استفاده ببریم.

آنچه که می‌گویم و خواهم گفت این است: «اگر دولتمردان نسبت به راه حل‌ها صادق باشند، پرستاران هم نسبت به شما صادق خواهند بود.» در این میان از تمامی رهبران پرستاری و پرستاران کشورم می‌خواهم با صبوری بیشتر، این امکان و فرصت را برای دولتمردان محترم جدید که سکاندارش فردی دانشمند، عالم، صادق و فرزانه است فراهم کنند تا بتوانیم در کنار هم اقدامات جدی و اثرگذاری داشته باشیم.

معاندین نظام جمهوری اسلامی بدانند، خواسته‌های پرستاران کشور عزیزم یک مطالبه حرفه‌ای و به دور از هیاهوهای سیاسی است. پرستاران کشورم در هر شرایط، پایبند نظام جمهوری اسلامی و عزت ایران هستند.