پاسخ به اینکه بچهها در چه سنی میتوانند تنها در خانه بمانند بستگی به سن آنها و سطح بلوغ آنها دارد. بحث دیگری که ممکن است به آن توجه داشته باشید این است که بچهها از چه سنی میتوانند یک شبه در خانه تنها بمانند؟ پاسخ به این سوال به عوامل زیادی بستگی دارد؛ از جمله قانون خانه، سطح بلوغ فرزند شما، اینکه آیا او خواهر و برادری در کنارش دارد یا نه.
به گزارش خط سلامت، تصمیم گیری در مورد اینکه آیا میتوانید در حین انجام یک کار، یک ساعت خانه نوجوان یا نوجوان خود را تنها بگذارید، به اندازه کافی دشوار است. تصمیم گیری در مورد اینکه آیا نوجوان شما به اندازه کافی بالغ است که بتواند شب را در خانه تنها بگذارد بسیار پیچیدهتر است. آیا آنها به قوانین خانه احترام میگذارند؟ اگر مشکلی پیش بیاید و شما برای کمک آنجا نباشید چه؟ علیرغم خطرات احتمالی، تنها ماندن نوجوان در خانه میتواند گام مهمی در آماده سازی او برای دانشگاه یا زندگی مستقل باشد. ما به شما کمک میکنیم به پاسخ این سوال برسید که زمان تنها ماندن نوجوان در خانه فرا رسیده؟
بچهها از چه سنی میتوانند یک شب در خانه تنها بمانند؟
برخی از کشورها که به وضوح حداقل سنی را که در آن شما میتوانید فرزندان خود را برای هر دوره در خانه تنها بگذارید، تعیین میکند. اما جدا از قوانین رسمی شما باید اصولی را برای تنها ماندن نوجوان در خانه داشته باشید. تعیین سن دقیق برای تنها گذاشتن نوجوان در خانه به صورت امن، موضوعی است که به طور کلی مورد توافق جهانی نیست. زیرا نوجوانان و جوانان در سرعتهای متفاوتی رشد و تکامل پیدا میکنند. بنابراین، تصمیمگیری برای این موضوع نباید فقط بر اساس سن باشد. بلکه باید ارزیابی شود که کودک چقدر قادر به رعایت مسئولیتهای شخصی و احساسی خود است، مانند توانایی انجام کارهای ساده مراقبت از خود مانند حمام، لباس پوشیدن، و تغذیه بدون کمک، همچنین توانایی تشخیص و بیان احساسات ناخوشایند، اضطراب، یا استرس و دانستن چگونه با آنها مقابله کند یا به кого مراجعه کند برای پشتیبانی.
همچنین مهم است که هنگام تنها ماندن نوجوان در خانه او قوانین را رعایت کند و تصمیمات خوب بگیرد. برای مثال، اگر شما ساعت خواب مشخصی را تعیین کنید، کودک شما به موقع میخوابد؟ یا اگر با فشار گروهی از دوستانش برای انجام کاری خطرناک مواجه شود، آیا انتخاب خوبی خواهد داشت؟ نکته دیگری که باید در نظر گرفت، احساس کودک در مورد تنها بودن در خانه است. برای مثال، اگر شما برای انجام یک کار سریع خارج شوید و کودک شما را در خانه بگذارید، آیا آرام میماند یا تا زمانی که برگشتهاید، بیوقفه گریه میکند؟
هنگام تصمیمگیری برای تنها گذاشتن کودک در خانه، باید به قوانین و سیاستهای حقوق کودک در مورد این موضوع توجه کنید؛ رفاه فیزیکی، روانی، و احساسی کودک؛ سطح بلوغ کودک؛ و تمایل کودک به تنها بودن در خانه. همچنین، هنگام و مدت زمانی که برای تنها گذاشتن نوجوان در خانه مشخص کردهاید هم میتواند تأثیر بزرگی بر موفقیت او داشته باشد. برای مثال، او چقدر تنها در خانه خواهد ماند؟ آیا او نیاز به تهیه غذا و خوردن خواهد داشتی؟ اگر پاسخ شما مثبت است آیا میتواند برای خودش بدون ایجاد خطر غذا درست کند؟ در نظر داشته باشید تعداد کودکانی که تنها در خانه هستند هم مهم است.
قوانین در مورد حداقل سنی که یک کودک میتواند یک شبه در خانه تنها بماند، چندان روشن نیست. برخی از کشورها بین سنی که کودک میتواند برای “دورههای کوتاه مدت” و “دورههای طولانی” تنها باشد، تفاوت قائل میشوند.
خطرات تنها ماندن در خانه در شب
تنها ماندن نوجوان در خانه آن هم در شب خطرات بیشتری دارد که شما به عنوان یک والد باید در نظر داشته باشید. مثلا:
– دزدی و تجاوز در شب بیشتر از روز اتفاق میافتد.
– همسایهها و دوستان در شب استراحت میکنند و ممکن است تماسهای درخواست نوجوان و کودک شما را نشنوند. یا فرزند شما ممکن است از ایجاد مزاحمت برای مردم از تماس در شب امتناع کند.
– نوجوان شما ممکن است وسوسه شود شب را بدون اطلاع شما با دوستانی بگذراند که برای تفریح شبانه مناسب نیستند.
نشانههایی که میگوید وقت تنها گذاشتن نوجوان در خانه است
اجازه دادن به نوجوانان برای تنها ماندن در مدتی از روز یا در تمام شب با هم متفاوت هستند. وقتی تصمیم میگیرید که فرزند خود را در خانه تنها بگذارید اول باید مطمئن شود که آیا آنها برای برداشتن این گام بزرگ آماده هستند یا نه؛ در این مورد ملاحظات خاصی وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند. محققان دریافتهاند که از آنجایی که افراد با سرعتهای متفاوتی به بلوغ میرسند، سطوح بلوغ در بین نوجوانان هم سن متفاوت است. این تفاوتها عبارتند از:
صبور بودن برای رسیدن به نتیجه
به عبارت دیگر، نوجوان شما میتواند به دست آوردن آنچه میخواهد را به بعد از انجام کاری که باید انجام شود، موکول کند.
مسئولیت پذیری
برای تصمیم گرفتن تنها گذاشتن نوجوان در خانه، آنها باید بتوانند کارهای خود را انجام دهند، تکالیف خود را تکمیل کنند و مسئولیتهای دیگر را به طور مستقل انجام دهند. اگر نوجوان شما در پختن شما کمک میکند، کارهایش را انجام میدهد یا از خواهر و برادر کوچکتر مراقبت میکند، ممکن است آماده باشد که یک شب در خانه تنها بماند.
توانایی مدیریت استرس
زمانی که وقت گرفتن تصمیمات سخت است، مهارت نوجوان شما در مقابله با این عوامل استرس زا میتواند نشان دهنده سطح بلوغ او باشد. نوجوانان بالغ راهبردهای حل مسئله را برای مقابله با استرس روزمره ایجاد کردهاند. در چنین شرایطی تنها گذاشتن نوجوانان در خانه کار سادهتری است.
قابل اعتماد بودن
باید اطمینان داشته باشید که نوجوان شما در اکثر مواقع کاری را که متعهد به انجام آن است انجام خواهد داد. سطح اولیه صداقت و حفظ قول آنها نشانه این است که نوجوان شما در حال تبدیل شدن به یک بزرگسال سالم است.
مهارتهای برنامهریزی
وقتی نوجوانان در خانه تنها هستند، بهطور مؤثری برنامهریزی میکنند تا شام خود را درست کنند، شب را آرام بگذرانند و در صورت لزوم با افراد نزدیک و امن تماس بگیرند.
سوالاتی که باید قبل از تنها گذاشتن نوجوان در خانه تنها بگذارید از خود بپرسید
هنگامی که به توانایی نوجوان خود برای ایمن ماندن در خانهدر طول شب فکر میکنید، این سوالات را در نظر بگیرید:
– آیا نوجوان شما میداند که چگونه به شرایط اضطراری واکنش نشان دهد؟ در غیاب شما شرایط اضطراری بالقوه مختلفی ممکن است رخ دهد، از شکستگی استخوان گرفته تا آتش سوزی در خانه. آیا نوجوان شما میتواند در شرایط استرس به طور مستقل تصمیمات سالم بگیرد؟
– آیا کسی را دارید که نوجوان در صورت لزوم هنگام تنها ماندن نوجوان در خانه از او محافظت کند؟ داشتن یک دوست یا یکی از اعضای خانواده در جوار خانه شما میتواند از بسیاری از مشکلات جلوگیری کند و به شما آرامش دهد.
– آیا احتمال دارد نوجوان شما مضطرب باشد؟ اگرچه برخی از نوجوانان قبول نمیکنند که تنها ماندن در خانه ممکن است استرس آور باشد، اما بسیاری از آنها از تنها ماندن در خانه در شب میترسند. اگر تنها ماندن نوجوان در خانه باعث ناآرامی شد چگونه میتواند با این نا آرامی کنار بیاید؟
– نوجوان شما چقدر قوانین را رعایت میکند؟ اگر نوجوان شما نمیتواند زمانی که شما در خانه هستید از قوانین پیروی کند، به احتمال زیاد در تنهایی خطر بیشتری او را تهدید میکند. شما باید بتوانید قبل از اینکه به تنها ماندن نوجوان در خانه فکر کنید، به او اعتماد کنید.
– آیا نوجوان شما میتواند در برابر فشار همسالان مقاومت کند؟ آیا فرزند شما پیرو است یا رهبر؟ اگر آنها به راحتی تحت تأثیر دوستانی قرار میگیرند که به دنبال خانهای خالی برای مهمانی بدون کنترل والدین هستند، تنها گذاشتن آنها در خانه میتواند فاجعهبار باشد.
– رفتار فرزندان شما با هم چگونه است؟ برای یک نوجوان ۱۶ ساله تنها ماندن شب در خانه یک چیز است، اما مراقبت از خواهر و برادرهای کوچکتر نیز برای آنها کاملاً متفاوت است. زمانی که به نوجوان اجازه میدهید چند بار در خانه تنها بماند، باید برای نگهداری از کودکان فکر دیگری بکنید.
نوجوان خود را برای تنها ماندن یک شبه در خانه آماده کنید
اگر نوجوان شما بتواند برای مدت طولانی تنها در خانه بماند و به طور منظم با مقررات منع رفت و آمد به خانه برود، ممکن است آماده باشد تمام شب را در خانه تنها بماند. بهترین کاری که میتوانید برای تنها گذاشتن نوجوان در خانه انجام دهید این است که به آرامی به او مسئولیت بیشتری بدهید. برای آماده سازی آنها اقدامات احتیاطی انجام دهید. با نوجوان خود صحبت کنید تا ببینید آیا او احساس راحتی میکند که یک شبه در خانه تنها بماند. این یک قدم بزرگ از تنها ماندن در خانه در طول روز است. در واقع شما میخواهید مطمئن شوید که هنگام تنها گذاشتن نوجوان در خانه او اعتماد به نفس مقابله با مسائل را دارد؟
بررسی کنید که در مواقع اضطراری چه کاری باید انجام دهید. اطمینان حاصل کنید که آنها اطلاعات تماس اعضای خانواده، دوستان، و هر شماره اضطراری را در تلفن خود دارند. از آنها بپرسید که چگونه با موقعیتهای خاصی مانند آمدن یک غریبه پشت در، یا سئوالات غیر مرتبط همسایگان درباره تنهایی او در خانه چگونه رفتار میکنند. مطمئن شوید که دانش لازم برای ایمن ماندن یک شب تنها را دارند.
اگر هنگام تنها گذاشتن نوجوان در خانه مشکلی پیش آمد چه باید کرد؟
به خاطر داشته باشید که نوجوانان هنوز بالغ نشدهاند. ممکن است زمانی که شما خارج از شهر هستید قوانین را رعایت نکنند و تصمیمات خوبی نگیرند. اگر آنها آ یک مهمانی ترتیب دادند یا فردی را که برای ارتباط با او ممنوعیت دارند به خانه دعوت کردند، شما باید این را بپذیرید که مسبب تنها گذاشتن نوجوان در خانه هستید.
سخن پایانی
برای اطمینان از امنیت و رفاه کودکان در دوران بلوغ، توصیه میشود که کودکان زیر ۱۲ سال نباید برای مدت طولانی در خانه تنها بمانند. همچنین، کودکان زیر ۱۶ سال نباید شبها تنها باشند. این محدودیتها بر اساس تحولات فیزیولوژیکی و روانی که در دوران بلوغ رخ میدهد، طراحی شدهاند تا از تاثیرات منفی تنهایی بیش از حد بر روی سلامت روحی و جسمی نوجوانان جلوگیری شود، که میتواند منجر به افسردگی، انزواطلبی و خشم شود. با توجه به سن فرزند شما، تصمیمگیری در مورد تنها گذاشتن او در خانه باید با دقت انجام شود. اگر فرزند شما کمتر از ۸ تا ۱۰ سال سن دارد، تنها گذاشتن او در خانه ممکن است غیرمناسب و غیرعقلانی باشد. اما اگر فرزند شما در این بازه سنی قرار دارد، باید شرایط دیگر را نیز در نظر گرفت.
یکی از نگرانیهای اصلی والدین در خصوص تنها گذاشتن کودک در منزل، تهدیدات احتمالی است که ممکن است برای کودک رخ دهد. با توجه به سن کودک، نمیتوان تضمین کرد که در طول مدتی که والدین در خانه نیستند، کودک از آسیب جسمی دور بماند. این نگرانی بر اساس پتانسیل کودکان برای انجام کارهای خطرناک در غیاب والدین است. کودک ممکن است در ساعاتی که والدین در خانه نیستند، به سمت رفتارهای خطرناک حرکت کند، از جمله روشن کردن آتش، کار با لوازم برقی، پریدن از ارتفاعات داخل منزل، و خوردن ترکیبات و مواد شیمیایی.
همچنین باید توجه داشت که کودک از نظر عقلی و جسمانی نسبت به یک بزرگسال ضعیفتر است. بنابراین، در صورتی که در یک موقعیت تهدیدآمیز قرار بگیرد، ممکن است نتواند راه حل مناسبی برای مقابله با آن پیدا کند. این احتمال وجود دارد که کودک در یک خطری که در منزل تنها مانده دچار آسیب جدی و حتی غیرقابل جبران شود.
منبع: دیجی کالا مگ
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
source