در تاریخ ۱۳ اسفند ۱۳۷۰، رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با اعضای گروه ویژه و گروه معارف اسلامی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به موضوعات مهمی در خصوص موسیقی مذهبی، اذان و مناجات‌های پخش شده از صدا و سیما پرداختند.

دیدگاه درباره «ربنا»ی شجریان

ایشان ضمن اشاره به اثر «ربنا»ی استاد شجریان ، این اثر را یک کار هنری دانسته و بیان کردند که حس و حال مناسبی برای فضای اذان ماه مبارک رمضان ندارد. ایشان افزودند: «آن «ربّنا»هایى که شجریان خوانده و در ماه رمضان قبل از اذان مغرب مى‌گذارند، یک کار هنرى است؛ یک کار حالى نیست؛ مناسب نیست که بعد از اذان، کسى بخواهد آن‌طور چیزى را بگذارد؛ نه، بعد از اذان، به نظرم مى‌رسد که همین صداى معمولىِ مسجدىِ ما بهتر و مناسب‌تر باشد.»

لحن دعاخوانی و قرآن‌خوانی

آیت الله خامنه‌ای در ادامه به اهمیت لحن در دعاخوانی و تلاوت اشاره کردند و اظهار داشتند: «اگر این دعاها را با سبک قرآن‌خوانىِ فارسى بخوانند – همین سبکى که در مسجدها مى‌خوانند – مطلوب‌تر است؛ آن آهنگ‌هاى کشیده خیلى مناسب نیست. البته همین دیروز یا پریروز بود که دیدیم بعد از اذان دعایى با لحن عربى خوانده شد که خوب و دلنشین بود؛ اما اگر بخواهند آن را بِکِشند، چیز مطلوبى نخواهد شد. البته استثناهایى هم وجود دارد.»

انتقاد از اذان‌های استودیویی

رهبر انقلاب در سخنان خود به انتقاد از اذان‌های استودیویی نیز پرداختند و تاکید کردند اذان باید با حس و حال گلدسته‌ای اجرا شود، نه مانند اذان‌هایی که صرفاً در استودیو طراحی شده است. ایشان فرمودند: «یک نکته را هم در خصوص اذان‌هایى که از صدا و سیما پخش مى‌شود، متذکر مى‌شوم. شما به اذان غلوش اشاره کردید؛ اما عیب اذان غلوش این است که آهسته گفته شده است؛ اذان استودیویى است؛ مثل این‌که براى خودش حدیث نفس کرده است.

اذان ابوزید هم همین‌طور است؛ او هم براى خودش گفته است؛ اینها براى دیگران اذان نگفته‌اند. ما در این‌جا به آقایان قرّاء مصرى گفتیم که اذان باید از دل کنده بشود؛ یعنى اذان گلدسته‌یى بگویند؛ اذان استودیویى به درد ما نمى‌خورد! اذان گلدسته‌یى، مثل همان اذانى است که شما گفته‌اید؛ یا اذان آقاى شریف که انصافاً از آن اذان‌هاى بسیار خوب و درجه‌ى یک است. البته این اذان آقاى شریف، نسخه‌ى بدل است؛ اصلش را یک عرب گفته است و من سالها پیش این اذان را شنیده‌ام.»

اهمیت اذان استاندارد و تاثیرگذار

ایشان در ادامه بر لزوم انتخاب یک اذان استاندارد و مناسب برای پخش‌های رسمی رادیو و تلویزیون تاکید کردند و اذان‌های پرحرارت و موثر را به عنوان گزینه‌های مطلوب معرفی نمودند. «اذان طوخى و اذان مؤذن‌زاده هم خوب است؛ اذان پُرحرارت و پُرمغزى است. بناى ما بر این نبوده که در رادیو و تلویزیون، از اول تا آخر، همین چهار تا اذان را بگذاریم؛ نه، بنا بر این بوده است که اذان گفتن را نظمى بدهند؛ منتها براى این‌که خیلى شلوغ نشود، گفته شد که مرزى بگذارند. البته ممکن است گاهى بعضى از اذانها را هم بگذارند؛ اما توجه داشته باشید که اذان رسمى و دایمى رادیوى ایران که ما مى‌خواهیم در دنیا پخش بشود، باید – به قول شماها – یک اذان استاندارد باشد؛ یعنى بتوانیم آن را عرضه کنیم و بگوییم ما این‌طورى اذان مى‌گوییم.»