وی افزود: هرچند بخشی از این داروها تولید داخل دارند و به لحاظ فنی تحریم مستقیمی وجود ندارد اما مشکلات مدیریتی در سطح توزیع و برنامه‌ریزی موجب کمبود و نوسان عرضه شده است. گاهی شرکت‌های تامین‌کننده سهمیه کشورها را کاهش می‌دهند و ما نیز تحت تاثیر این روند قرار می‌گیریم و اگر کمیته‌ای مشترک متشکل از سازمان غذا و دارو، بیمه‌ها و بنیاد بیماران خاص شکل بگیرد، این مشکلات تا حد زیادی قابل کنترل است.

مدرسی درباره اجرای طرح آموزش پرستاران متخصص در زمینه بیماری‌های صعب‌العلاج گفت: در نخستین دوره کشوری که با مشارکت ۳۴ دانشگاه علوم پزشکی برگزار شد، ۶۵ پرستار از سراسر کشور در زمینه مراقبت از بیماران سی‌اف آموزش‌های تخصصی تئوری و بالینی را گذراندند و این پرستاران اکنون در استان‌های خود مستقر شده‌اند و هر یک مسوولیت پیگیری وضعیت ۵۰ تا ۶۰ بیمار را بر عهده دارند.

به گفته وی، این طرح تحولی بزرگ در نظام مراقبت بیماران مزمن محسوب می‌شود و این پرستاران در تماس مستقیم با خانواده‌ها هستند، وضعیت بیماران را رصد می‌کنند و در صورت بروز کمبود دارو یا علائم جدید، به‌ سرعت تیم درمان را مطلع می‌سازند و چنین شبکه‌ای از مراقبت، حلقه گمشده نظام سلامت در بیماری‌های مزمن بود.

وی تاکید کرد: تنها نگرانی ما در ادامه مسیر، نبود حمایت کافی از پرستاران است. باید جایگاه شغلی، ساعات کاری و حق‌الزحمه مشخصی برای آنان در نظر گرفته شود تا انگیزه این نیروهای متخصص حفظ شود. علاقه و انگیزه انسانی قابل تقدیر است اما تداوم چنین برنامه‌ای نیازمند حمایت رسمی وزارت بهداشت است.