برادر شهید سقادولتی در گفت‌وگو با پانا گفت: «برادرم تا سیکل درس خواند و بعد به شغل مکانیکی مشغول شد. در آن زمان یکی از اقوام دور ما شهید شد و جنازه او در سردخانه کهندژ بود که برادر شهید ما بعد از دیدن جنازه منقلب شد و با گرفتن رضایت پدر و مادر و برادر بزرگم که  سرهنگ نیروی انتظامی بود، از طریق بسیج زینبیه راهی جبهه شد.»

او خاطرنشان کرد: «برادرم عاشق این بود که مثل امام حسین شهید شود و همینطور هم شد. بعد از عملیات والفجر در خونین شهر برادرم درحالیکه وضو می‌گرفت با ترکش خمپاره‌ای که از طرف هواپیمای عراقی  زده شد، شهید و سر از پیکر مطهرش جدا شد.»

برادر شهید تاکید کرد:  «موقعی که جنازه برادرم را برای خاکسپاری آوردند قبول نمی‌کردند که این شهید از خانواده ما باشد ولی مادرم گفتند که روی پای چپ پسرم جای زخمی است که خودم تیمارش می‌کردم و وقتی آن جای زخم را دیدند  متوجه شدند برادرمان است.»

وی در پایان افزود: «یکی دیگر  از خاطرات برادرم این بود که مادرم روی پسران حساس بودند و  می‌دیدند سعید شهید  هر روز بعدازظهر خیلی خوش‌تیپ با موهای شانه کرده و کت و شلوار از خانه بیرون می‌رود و مادرم تعجب کردند و گفتند سعید شغلش با روغن و سیاهی است چرا تیپ می‌زند که یه روز که مادرم، برادرم را تعقیب کردند دیدند که او هر روز به پایگاه حضرت زینب (حرم حضرت زینب س) می‌رود و در آنجا مشغول فعالیت‌های فرهنگی می‌شود.»