وی افزود: هرچه سن ابتلا پایین‌تر باشد، علائم بالینی این بیماری معمولاً خفیف‌تر و بدون عارضه است؛ به همین دلیل در گذشته بسیاری از کودکان بدون تشخیص دقیق، این بیماری را پشت سر می‌گذاشتند و بهبودی خودبه‌خودی حاصل می‌شد. البته یک بار ابتلا به آبله‌مرغان، ایمنی دائمی ایجاد می‌کند و فرد دیگر مجدداً به بیماری مبتلا نمی‌شود.

این متخصص عفونی ادامه داد: با صنعتی شدن کشور، افزایش شهرنشینی و کاهش تماس‌های مستقیم میان افراد، الگوی ابتلا تغییر کرده و ابتلا به آبله‌مرغان از کودکی به بزرگسالی انتقال یافته است. همین موضوع سبب شده که امروزه موارد ابتلا در بزرگسالان بیشتر دیده شود و هرچه سن ابتلا افزایش می‌یابد، شدت علائم و عوارض بیماری نیز بیشتر می‌شود.

وی درباره پیشگیری و درمان این بیماری گفت: خوشبختانه درمان‌های مؤثر دارویی برای کنترل آبله‌مرغان وجود دارد و در ایران نیز در دسترس است. علاوه بر آن، یک واکسن مؤثر برای پیشگیری از این بیماری اخیراً وارد کشور شده و در دسترس عموم قرار دارد. این واکسن در دو دوز تزریق می‌شود که دوز دوم یک ماه پس از دوز اول دریافت می‌گردد و می‌تواند در حدود ۹۶ تا ۹۷ درصد ایمنی ایجاد کند.

مردانی درباره عوارض خطرناک آبله‌مرغان توضیح داد: از جمله عوارض شدید این بیماری می‌توان به عفونت مغزی (آنسفالیت)، عفونت ریوی (ذات‌الریه) و حتی درگیری سیستم عصبی مرکزی و نخاع اشاره کرد که در برخی موارد می‌تواند منجر به فلج دائمی شود. به همین دلیل، توصیه می‌شود افراد در معرض خطر، از جمله مبتلایان نقص سیستم ایمنی، بیماران سرطانی، افراد تحت شیمی‌درمانی، مبتلایان HIV و زنان در آستانه بارداری، نسبت به تزریق واکسن آبله‌مرغان اقدام کنند.

وی افزود: زنان متقاضی بارداری که از وضعیت ابتلای خود در دوران کودکی مطمئن نیستند، باید آزمایش آنتی‌بادی انجام دهند و در صورت منفی بودن پاسخ، دو دوز واکسن آبله‌مرغان را به فاصله یک ماه تزریق کنند. همچنین توصیه می‌شود در مورد این واکسن، یک ماه پس از تزریق دوز دوم، برای بارداری اقدام شود.

این متخصص بیماری‌های عفونی در پایان یادآور شد که واکسن‌های مبتنی بر ویروس زنده در افراد با ضعف سیستم ایمنی تجویز نمی‌شود و انجام مشاوره پزشکی پیش از تزریق واکسن برای این بیماران ضروری است.