وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و دبیرخانه همواره برای بازنگری در کوریکولوم تلاش می‌کنند و در این بازنگری، بحث‌هایی مانند هوش مصنوعی نیز لحاظ می‌شود و تقریبا این بازنگری به شکل خوبی انجام می‌شود.

ماهیت روش بازنگری کوریکولوم در کشور ما، کمی استاتیک است و این استاتیک بودن باعث می‌شود که اجرایی شدن کوریکولوم در دانشگاه‌ها و برای دانشجویان زمان زیادی ببرد و به دلایل منطقی وقتی کوریکولوم ابلاغ می‌شود، فقط برای ورودی‌های جدید قابل انجام است تا چینش واحدهای دانشجویان دوره‌های قبلی به هم نخورد.

این کار در یک چارچوب عقلانی، درست است اما نگاه‌های جهانی به گونه‌ای است که دیگر نظم‌های قدیمی‌تر را بر نمی‌تابد و به نظر می‌رسد سیستم ما باید چابک‌تر از سیستم فعلی مبتنی بر نظم متعارف باشد.

شاید اگر بخواهیم در مورد کوریکولوم، براساس ساختار نظم موجود حرکت کنیم، در چند سال آینده بین آموزش رشته داروسازی در ایران و آموزش رشته داروسازی در دنیا، فاصله بزرگی ایجاد خواهد شد. البته وضعیت در چند سال گذشته بد نبوده است و هم‌اکنون نیز این فاصله وجود دارد اما زیاد نیست. با این وجود، این فاصله به سرعت در حال بزرگتر شدن است و اگر از روش‌های غیرمتعارف استفاده نکنیم، این فاصله بزرگتر هم خواهد شد.

در نگاه مبتنی بر نظم سنتی در کشور، دانشجو وقتی وارد دانشکده داروسازی می‌شود، مسیر او تا پایان دوره مشخص است که چه واحدهایی را باید بگذراند. در پشت این روند، یک منطق قوی وجود دارد اما در سیستم‌های جدید، این منطق تغییر کرده است و سیستم ما اگر متناسب با تغییراتی که در دنیا رخ می‌دهند، حرکت نکند، عقب می‌ماند. به نظر می‌رسد که نظم سنتی فعلی دیگر جواب نخواهد داد و باید سیستم را از یک وضعیت پایا و استاتیک به یک وضعیت داینامیک تبدیل کنیم تا شکاف بین آموزش رشته داروسازی در ایران و جهان کمتر شود.