وی افزود: با توجه به توانمندی‌های علمی داخلی و پیشرفت‌های چند دهه اخیر و منابع انسانی مستعد ایران می‌تواند به یکی از قطب‌های پیشرو در این عرصه تبدیل شود اما عدم توجه کافی به این حوزه، در آینده‌ای نه چندان دور، کشور را با خطر وابستگی به واردات داروهای بیوتکنولوژیک و وابستگی به کشورهای دیگر در تولید واکسن و درمان‌های هایتک مواجه خواهد کرد.

دُریتیم یادآور شد: در شرایط فعلی در حوزه بیوتکنولوژی پزشکی نیازمند یک نهاد هماهنگ‌کننده و استراتژیک هستیم که بتواند به‌ طور موثر، تمامی اجزای بیوتکنولوژی پزشکی را در یک ساختار واحد و هم‌راستا مدیریت کند. در این زمینه، تشکیل کارگروه ویژه بیوتکنولوژی پزشکی در دولت امری ضروری است چرا که بیوتکنولوژی پزشکی، به‌ عنوان یک صنعت نوظهور و پیچیده، نیازمند سیاست‌گذاری‌های دقیق و هماهنگ است که تنها در سطوح بالای دولتی و با نگاه کلان می‌تواند شکل گیرد.

وی تصریح کرد: این کارگروه می‌تواند با همکاری با وزارتخانه‌های مختلف، نهادهای علمی و بخش خصوصی، یک سیاست ملی منسجم برای توسعه بیوتکنولوژی پزشکی در ایران تدوین و اجرا کند.

مشاور علمی معاونت پارلمانی ریاست جمهوری اظهار کرد: لازم است تشکیل کارگروه ویژه بیوتکنولوژی پزشکی در دولت به یک طرح جامع ملی تبدیل شود که به طور مشخص بر حوزه‌هایی مانند توسعه زیرساخت‌های تحقیقاتی، تامین منابع مالی برای پژوهش‌های نوین، حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان، بهبود قوانین و مقررات حمایتی، و تسهیل فرآیند تجاری‌سازی فناوری‌های نوین تمرکز داشته باشد.