سرماخوردگی یک عفونت مسری دستگاه تنفسی فوقانی است که بینی، گلو، سینوس ها و نای شما را تحت تاثیر قرار می دهد. شاید شنیده باشید که سرماخوردگی یک نوع ویروس کرونا است. در واقع، بیش از 200 نوع مختلف از ویروس ها می توانند باعث سرماخوردگی شوند. شایع ترین ویروس سرماخوردگی، راینو ویروس است.
ما سرماخوردگی را “شایع” می نامیم، زیرا همانطور که از نام آن پیداست، بسیار گسترده هست. احتمالا بیشتر از هر بیماری دیگری در طول زندگی سرماخوردگی خواهید داشت. بزرگسالان دو تا سه بار در سال سرما میخورند، در حالی که کودکان خردسال چهار بار یا بیشتر در سال سرما میخورند.
علائم سرماخوردگی چیست؟
علائم سرماخوردگی معمولاً در مراحل مختلف ظاهر می شوند. مراحل سرماخوردگی شامل مراحل اولیه، فعال و دیرهنگام است.
مرحله 1: اولیه (روزهای 1 تا 3)
در عرض یک تا سه روز پس از ابتلا به ویروس سرماخوردگی، ممکن است متوجه غلغلک و خارش در گلوی خود شوید. حدود نیمی از افراد مبتلا به سرماخوردگی گزگز یا گلودرد را به عنوان اولین علامت خود گزارش می کنند. سایر علائم سرماخوردگی که ممکن است در این مرحله اولیه تجربه کنید عبارتند از:
مرحله 2: فعال (روز 4 تا 7)
علائم معمولاً در این مرحله بدتر می شوند یا به اوج خود می رسند. علاوه بر علائم مرحله 1، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:
- بدن درد
- سردرد
- آبریزش چشم و بینی
- خستگی
- تب (در کودکان شایع تر است)
مرحله 3: دیرهنگام (روزهای 8 تا 10)
سرماخوردگی چیست؟ معمولاً در این مرحله شروع به کاهش می کند. ممکن است در این مرحله احساس بهبودی داشته باشید. اما برخی از علائم ممکن است باقی بماند. برخی افراد دچار سرفه آزاردهنده می شوند که می تواند تا دو ماه پس از عفونت تنفسی ادامه یابد.
اگر علائم شما بدتر شد و/یا تب شما برگشت، به یک پزشک مراجعه کنید. ممکن است عفونت یا عارضه دیگری مانند برونشیت، سینوزیت یا ذات الریه داشته باشید.
سرماخوردگی چیست؟
مدیریت و درمان سرماخوردگی چیست؟
سرماخوردگی چیست چگونه درمان می شود؟
هیچ درمانی برای ریشه کن کردن سرماخوردگی وجود ندارد شما باید اجازه دهید که این عفونت ویروسی مسیر خود را طی کند. بیشتر سرماخوردگی ها طی هفت تا 10 روز خود به خود از بین می روند و به چیز جدی تری تبدیل نمی شوند. درمان سرماخوردگی معمولی شامل داروهای بدون نسخه (OTC) است که به کاهش علائم کمک می کند و تا زمان بهبودی شما را راحت می کند.
چرا آنتی بیوتیک ها نمی توانند سرماخوردگی را درمان کنند؟
آنتی بیوتیک ها داروهایی هستند که با عفونت های ناشی از باکتری ها مبارزه می کنند. از آنجایی که ویروس ها باعث سرماخوردگی می شوند، آنتی بیوتیک ها برای سرماخوردگی موثر نیستند. گاهی اوقات، کودکان ممکن است دچار عوارض ناشی از باکتری، مانند عفونت گوش یا ذات الریه شوند. پزشکان ممکن است برای درمان این بیماری ها آنتی بیوتیک تجویز کنند.
بهترین داروها برای سرماخوردگی چیست؟
بسیاری از گزینه های داروهای سرماخوردگی معمولی OTC برای درمان علائم شما وجود دارد. اما برخی از این داروها برای نوزادان و کودکان کاملا بی خطر نیستند. قبل از دادن داروهای OTC به کودک خود با یک پزشک یا داروساز مشورت کنید.
مراقب باشید داروهایی را که ترکیبی هستند و علائم متعدد را درمان می کنند با هم مصرف نکنید. با این کار شما ممکن است مقدار زیادی از برخی داروها را دریافت کنید، که می تواند باعث سایر مشکلات سلامتی، از جمله آسیب اندام شود.
به عنوان مثال یک اشتباه رایج در دریافت داروهای بدون نسخه ی سرماخوردگی، تقاضا و مصرف همزمان چند داروی ترکیبی سرماخوردگی هست ( مانند مصرف همزمان ادالت کلد و کلداکس یا مصرف همزمان ادالت کلد و کلد استاپ). دقت داشته باشید که این داروها اجزا مشترک زیادی دارند که مصرف همزمان شان با یکدیگر موجب می شود برخی از این داروها بیش از حد مجاز روزانه دریافت کنید و باعث آسیب به سلامت ارگان های شما شود.
سرماخوردگی چیست؟
داروهایی که ممکن است علائم سرماخوردگی را تسکین دهند عبارتند از:
مسکن ها برای درمان سرماخوردگی چیست؟
تب و درد جزو آزادهنده ترین علایم در دوران سرماخوردگی هستند. مسکن نام کلی ای ست که به دسته ای از داروهایی اطلاق می شود که قادرند با کاهش برخی مواد در بدن که مسئول ایجاد درد و التهاب هستند، درد را تخفیف دهند.
استامینوفن در کنار سایر داروهایی که آن ها را با نام کلی NSAID ها می شناسیم، رایج ترین داروهای مسکن هست. داروهای NSAID شامل داروهای نام آشنایی مثل ایبوپروفن، ناپروکسن، دیکلوفناک، سلکوکسیب و … هست. هم NSAID ها و هم استامینوفن قادرند به صورت همزمان درد و تب را از بین ببرند. اما مزیتی که NSAID ها بر استامینوفن دارند اینست که علاوه بر مسکن و تب بر بودن، ضد التهاب نیز هستند و از طریق کم کردن التهاب در بدن به کاهش درد منجر می شوند.
در عین حال باید مراقب مصرف بیش از حد NSAID ها بود که می توانند در صورت مصرف طولانی مدت منجر به عوارض جانبی ای شوند که گاه جدی هستند. برای آشنایی کامل با داروهای این دسته و عوارض آن ها، این مقاله را مطالعه بفرمایید.
نکته بسیار مهم در مورد استامینوفن که غالبا مورد کم توجهی هست حداکثر مقدار مجاز مصرف روزانه ی این داروست. گرچه همه، استامینوفن را به عنوان یک داروی ایمن می شناسند اما مصرف بیش از حداکثر مقدار مجاز روزانه آن می تواند منجر به مشکلات جدی کبدی شود. علاوه بر آن اگر مبتلا به اختلالات و نارسایی کبدی هستید قبل از مصرف استامینوفن با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید تا مقدار مصرف آن را بر اساس شرایط شما تنظیم کنند.
بسیاری از داروهای سرماخوردگی حاوی مقداری استامینوفن هستند. در صورت مصرف همزمان قرص های ترکیبی سرماخوردگی (مانند ادلت کلد، کوریزان، کلد استاپ، کلداکس، اکتوکلد، کافوکلد، کلدژل و …) با استامینوفن باید مراقب این بود که مجموع مقدار استامینوفنی که از همه ی این داروها فرد دریافت می کند بیشتر از مقدار مجاز روزانه نباشد. در جدول زیر مقدار مصرف مجاز روزانه استامینوفن را مشاهده میفرمایید:
| استامینوفن: در روز چه میزان میتوانم به صورت ایمن مصرف کنم؟ | |||||
| 325 میلی گرم | 500 میلی گرم | 650 میلی گرم آهسته رهش | |||
| هر بار چند عدد میتوانم استفاده کنم؟ | 1 یا 2 عدد | 1 یا 2 عدد | 1 عدد | ||
| هر چند ساعتی یکبار استفاده کنم؟ | هر 4 تا 6 ساعت | هر 6 تا 8 ساعت | هر 8 ساعت | ||
| ایمن ترین مقدار مجاز مصرف روزانه | 8 قرص | 6 قرص | 4 قرص | ||
| در طول 24 ساعت به هیچ وجه از این تعداد بیشتر استفاده نکنید: | 12 قرص
(3900 میلی گرم) |
8 قرص
(4000 میلی گرم) |
6 قرص
(3900 میلی گرم) |
||
سرماخوردگی چیست؟
داروهای ضد احتقان برای درمان سرماخوردگی چیست؟
گرفتگی بینی یا همان احتقان یک مشکل رایج در سرماخوردگی می باشد. احتقان بینی در اثر پرخونی رگ های درون بینی ایجاد می شود. بنابراین داروهایی که موجب از بین رفتن احتقان می شوند از طریق انقباض عروق درون بینی به رفع احتقان کمک می کنند. داروهای ضد احتقان هم به صورت خوراکی تجویز می شوند هم به صورت قطره ها یا اسپری های درون بینی.
از داروهای ضد احتقان خوراکی میتوان به سودوافدرین و فنیل افرین اشاره کرد. ضد احتقان های موضعی که به صورت قطره یا اسپری بینی استفاده می شوند شامل فنیل افرین، نفازولین و اکسی متازولین می باشد. مطالعات اخیر اثربخشی ضد احتقان هایی که به صورت قرص یا شربت خوراکی استفاده می شوند زیر سوال برده. این در حالیست که ضد احتقان هایی که درون بینی استفاده می شوند اثربخشی بیشتری دارند.
ضداحتقان ها را نباید طولانی مدت استفاده کرد. به عنوان مثال ضداحتقان هایی که به صورت قطره یا اسپری بینی هستند را نباید بیشتر از 3 تا 5 روز استفاده کرد. چراکه در غیر این صورت موجب حالتی به نام احتقان برگشتی می شود. بدین معنا که پس از قطع دارو، احتقان بینی با شدت بیشتری بر می شود.
آنتی هیستامین ها برای درمان سرماخوردگی چیست؟
دیفن هیدرامین و سایر آنتی هیستامین ها ممکن است عطسه و آبریزش بینی را متوقف کنند.
داروهای سرکوب کننده سرفه: داروهایی مانند دکسترومتورفان (Robitussin® و Vicks DayQuil Cough®) و کدئین می توانند به کاهش سرفه کمک کنند. ارائه دهندگان به طور معمول این موارد را برای کودکان زیر 5 سال توصیه نمی کنند.
اکسپکتورانت ها: Guaifenesin (Mucinex®) و سایر خلط آورها ممکن است به رقیق شدن و شل شدن مخاط کمک کنند.
سرماخوردگی در نوزادان
سرماخوردگی در نوزادان چگونه درمان می شود؟
به جز در مواردی که توسط ارائه دهنده آنها تجویز شده باشد، به نوزاد خود هیچ داروی سرفه یا سرماخوردگی بدون نسخه ندهید. برای درمان سرماخوردگی در نوزادان:
کودک خود را راحت نگه دارید.
به نوزادتان مایعات بدهید. برای نوزادان 6 ماهه یا کمتر، اجازه دهید شیر مادر (شیر سینه) یا شیر خشک بنوشند. در 6 ماهگی، کودک شما می تواند مقداری آب نیز بخورد.
اجازه دهید کودک شما استراحت کافی داشته باشد.
از آنجایی که بیشتر کودکان تا حدود ۴ سالگی نمی توانند بینی خود را باد کنند، روش های زیر ممکن است به کاهش گرفتگی بینی کودک شما کمک کند:
سرم نمکی و مکش: حدود 15 دقیقه قبل از شیر دادن، از قطره های نمکی (آب نمک) بدون نسخه برای شل کردن مخاط در سوراخ های بینی کودکتان استفاده کنید. مایع و مخاط را چند دقیقه بعد با یک حباب لاستیکی یا دستگاه مکش دهان خارج کنید. این کار باعث می شود که مخاط از بینی کودک شما پاک شود و به او اجازه دهد همزمان نفس بکشد و بمکد.
ژله نفتی: ژله نفتی را در قسمت بیرونی سوراخ های بینی کودک خود بمالید تا سوزش را کاهش دهید. داخل سوراخ های بینی کودک خود را مسدود نکنید. (مگر اینکه ارائه دهنده آنها آن را توصیه کند، از اسپری های بینی برای کودک خود استفاده نکنید. ممکن است کمی موثر باشند اما با استفاده مداوم، گرفتگی آنها را بدتر می کنند.)
مرطوب کننده یا بخارساز: هوای اتاق کودک خود را با یک دستگاه بخور یا دستگاه بخور مرطوب کنید. غبار تمیز و خنک به مرطوب شدن هوا و کاهش خشک شدن مجرای بینی و گلوی کودک شما کمک می کند. رطوبت ساز را قبل از استفاده به طور کامل تمیز و خشک کنید تا از شر باکتری ها یا کپک هایی که ممکن است در دستگاه جمع شده اند خلاص شوید. از داشتن فیلتر مناسب اطمینان حاصل کنید و بررسی کنید که آیا نیاز به تعویض دارد یا خیر. به دلیل خطر سوختگی از بخارساز آب گرم استفاده نکنید.
بخار: اگر دستگاه مرطوب کننده ندارید، کودک خود را به اتاق بخاری مانند حمام ببرید. آب گرم را روشن کنید، در را ببندید و حدود 15 دقیقه کنار هم در اتاق بخار بنشینید. کودک خود را در اتاق تنها نگذارید. در اطراف آب ایمن باشید حمام آب گرم نیز ممکن است موثر باشد.
نوزادان می توانند فعالیت های عادی خود را ادامه دهند اگر به نظر خوب باشند. اگر تب یا عوارضی دارند، بهتر است آنها را در خانه نگه دارید.
source