پس از اختلالات خلقی، اختلالات اضطرابی مانند پانیک و اضطراب فراگیر بیشترین شیوع را دارند. او توضیح داده است که از هر سه بیمار روان‌پزشکی فقط یک نفر از خدمات درمانی بهره می‌برد و دو سوم باقی یا به دلیل ترس و انگ اجتماعی یا نبود آگاهی به مراکز درمانی مراجعه نمی‌کنند. براساس پیمایش ملی سلامت روان ایران در سال ۱۴۰۰، شیوع اختلالات روانی در گروه‌های آسیب‌پذیر بیش از دیگر گروه‌هاست.

داده‌های این پیمایش نشان می‌دهد زنان، ساکنان مناطق روستایی و افرادی که وضعیت اقتصادی-اجتماعی پایین‌تری دارند، بیشتر در معرض اختلالات روانی قرار دارند. برای نمونه، در سال ۱۴۰۰، بالاترین شیوع اختلالات روان‌پزشکی در منطقه غرب ایران شامل استان‌های ایلام، کردستان، کرمانشاه، لرستان و همدان ۲۷,۲ درصد و پایین‌ترین شیوع اختلالات (شادترین استان‌ها) در مناطق شمالی شامل استان‌های سمنان، گلستان و مازندران ۲۰.۲ درصد گزارش شده است.