به گزارش ایسنا، دکتر بهزاد کلانتری، مشاور معاون درمان وزارت بهداشت، با بیان اینکه «پرداخت به‌موقع، اعتبار مؤسسه درمانی و برخورداری از تجهیزات تخصصی » از مهم‌ترین مؤلفه‌های جذب پزشکان متخصص و توانمند است، افزود: وجود زیرساخت‌های مناسب و فناوری‌های نوین، موجب ارتقای جایگاه بیمارستان و ایجاد رقابت مؤثر در نظام سلامت می‌شود.
مشاور معاون درمان همچنین با اشاره به اهمیت خرید راهبردی خدمات درمانی در بخش VIP، اظهار کرد: هدف از این نوع خرید، تضمین ارائه خدمات درمانی با بالاترین کیفیت و انعقاد قراردادهایی است که خروجی آن، ارتقای کیفیت و افزایش رضایتمندی بیماران باشد.
وی کیفیت خدمات درمانی را مهم‌ترین وجه تمایز مراکز درمانی دانست و تصریح کرد: بیمارستان‌هایی که به‌دلیل شهرت در ارائه مراقبت‌های علمی و دقیق شناخته می‌شوند، از مزیت رقابتی برخوردارند و به همین دلیل مورد اقبال بیماران، پزشکان و سازمان‌های بیمه‌گر قرار می‌گیرند.
کلانتری در ادامه با طرح این پرسش که «بیمارستان چه تفاوتی با سایر بنگاه‌های اقتصادی دارد؟»، توضیح داد: بیمارستان‌ها به‌دلیل آنکه بیمار به‌عنوان مشتری اصلی پرداخت مستقیمی ندارد و مالکیت اغلب آن‌ها در اختیار نهادهای دولتی یا غیرانتفاعی است، از ساختار اقتصادی متفاوتی نسبت به سایر بنگاه‌ها برخوردارند. در حال حاضر، تنها 17.5 درصد از بیمارستان‌های کشور خصوصی هستند و 82.5 درصد دیگر در سه گروه دولتی، غیرانتفاعی و خیریه فعالیت می‌کنند که این امر ضرورت توجه ویژه به این بخش را دوچندان می‌سازد.
وی با اشاره به نقش پزشکان در نظام بیمارستانی گفت: پزشکان در جایگاه ارائه‌دهندگان اصلی خدمات درمانی قرار دارند و گرچه نقشی مستقیم در اداره بیمارستان ندارند، اما بخش عمده‌ای از مراقبت‌های درمانی تحت کنترل آنان انجام می‌شود.
مشاور معاون درمان درباره ساختار هزینه‌ای بیمارستان‌ها توضیح داد: در نقطه سربه‌سر، حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد از هزینه‌ها ثابت و ۵۰ تا ۶۰ درصد متغیر هستند. هزینه‌های ثابت شامل حقوق و مزایای کارکنان و قراردادهای سالیانه بوده و هزینه‌های متغیر شامل پرداخت‌های عملکردی پزشکان و هزینه دارو و تجهیزات مصرفی است.
کلانتری تأکید کرد: در صورت افزایش عملکرد و بهره‌وری، با ثابت ماندن هزینه‌های ثابت، سودآوری بیمارستان نیز افزایش می‌یابد.
وی افزود: به دلیل بالا بودن سهم هزینه‌های ثابت، بیمارستان‌ها باید از صرفه‌جویی مقیاس بهره‌مند شوند؛ به این معنا که با افزایش تعداد بیماران، هزینه متوسط درمان به ازای هر بیمار کاهش یابد. در بیمارستان‌های بزرگ، امکان تخصصی‌تر شدن وظایف، یکنواخت‌سازی جریان بیماران و افزایش بهره‌وری وجود دارد، در حالی که بیمارستان‌های کوچک (کمتر از ۱۰۰ تخت) به دلیل محدودیت در ارائه خدمات تخصصی، از نظر اقتصادی مقرون‌به‌صرفه نیستند.
کلانتری یادآور شد: حدود ۶۰ درصد هزینه‌های بیمارستان‌ها مربوط به نیروی انسانی است و مدیریت مؤثر این بخش، کلید اصلی کنترل هزینه‌ها به شمار می‌رود.
مشاور معاون درمان در ادامه با اشاره به عوامل مؤثر بر تفاوت هزینه‌های بیمارستانی گفت: شدت بیماری‌ها، کیفیت و شدت مراقبت‌ها، هزینه‌های تحقیق و آموزش، تفاوت در تعرفه‌گذاری و کارایی، از جمله مهم‌ترین دلایل تفاوت میان هزینه‌های بیمارستان‌ها هستند. حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از ظرفیت بیمارستان‌ها باید برای شرایط بحرانی و اورژانسی اختصاص یابد.
کلانتری در تبیین مفهوم بیمارستان مستقل و خودگردان اظهار کرد: بیمارستان خودگردان، واحدی اجرایی با اختیارات متوازن در تمامی ابعاد سازمانی اعم از حکمرانی، مالی، منابع انسانی و فیزیکی است که مسئولیت ارائه خدمات تشخیصی، درمانی، آموزشی و پژوهشی را با رویکرد جامعه‌نگر و سلامت‌محور بر عهده دارد.
بنابر اعلام وزارت بهداشت، به گفته وی، تدوین اساسنامه بیمارستان‌های مستقل و خودگردان در راستای بند (۷) سیاست‌های کلی سلامت و به منظور اجرای مفاد بند (الف) ماده (۱۰۵) قانون برنامه هفتم توسعه کشور، با هدف ارتقای کیفیت خدمات، افزایش بهره‌وری، تسریع در ارائه خدمات و ارتقای رضایتمندی عمومی انجام شده است.
مشاور معاون درمان در پایان تأکید کرد: استقرار بیمارستان‌های مستقل و خودگردان، گامی اساسی در جهت افزایش رقابت‌پذیری، ارتقای کیفیت خدمات درمانی و پاسخگویی مؤثر مدیریتی است.
انتهای پیام