به گزارش خبرگزاری حوزه، در روزها و هفتههای اخیر و پس از آن که مقام معظم رهبری مجدداً بر اهمیت توجه به مقوله “اتحاد مقدس” تأکید نمودند، در برخی مطالب انتشاریافته و نیز گفتارهای رسانهای شده، این نکته به طور خاص مطرح شده که مخاطب سخنان سکاندار حکیم انقلاب، دو سطح کارگزار نظام و عموم جامعه است و بر این اساس چنین مطالبهای واجد دو شأنیت است و حال آنکه اگر عمیقتر بنگریم یک ضلع دیگری را در این قضیه باید در نظر گرفت و آن هم بدنه کارشناسان، اساتید و نیز نخبگان فرهنگی و اجتماعی است چه آن که این طیف به عنوان لایه های میانی، نقش مهمی در گفتمان سازی برعهده دارند، خاصه در باب موضوع بسیار مهمی چون “اتحاد مقدس” که ضرورت آن در شرایط کنونی بر هیچ عقل سلیمی پوشیده نیست.
البته قبل از هر چیز از ناحیه نخبگان و لایه های میانی جامعه باید این نکته به درستی مورد تبیین و تحلیلی قرار گیرد که مفهوم اتحاد مقدس چه جایگاهی در فرهنگ و تاریخ کشور و سرزمین ما داشته و انسانِ ایرانی با تکیه بر این مفهوم چگونه توانسته در مواجهه با چالش های جدی در طول تاریخ در مقابل دشمنان خود، موفق و سربلند باشد!؟
لزوم کنشگری فعالانهتر نخبگان حوزوی و دانشگاهی
دکتر مهدی اسلامی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه امام صادق(ع) در همین خصوص اظهار داشت: در بحث اتحاد مقدس از اساتید حوزوی و دانشگاهی به خصوص آنان که در عرصه تبیینگری نیز کارآمدی و تأثیرگذاریهای مطلوبی از خود نشان دادهاند، انتظار می رود که کنشگری فعالانه تری در این زمینه داشته و با تبیین مفاهیم و الزامات این مسأله، ایفاگر نقش بسیار مهم خود باشند.
وی همچنین افزود: حقیقت آن است که با وجود درک کلیت موضوع از سوی آحاد جامعه هنوز زوایایی از این مساله و ابعاد مختلف آن برای بخش های مهمی از مردم و نسل جوان روشن و شفاف نشده که در این رابطه نیازمند کنشگریِ لایه های میانی از جنس نخبگان و کارشناسان ساحت های گوناگون فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و حتی اقتصادی هستیم.
نخبگان و تصمیم سازی برای مسئولان
وی خاطرنشان کرد: از سوی دیگر نخبگان و کارشناسان در سایه تعهد و تخصص لازم میتوانند با دادهها و تحلیلهای دقیق، مانع از اشاعه و تثبیت برخی سوءتفاهمها در زمینه وحدت و انسجام ملی شده و به همین نسبت به اتخاذ تصمیمات درست در مملکت کمک کنند، چرا که این افراد در واقع تصمیمسازانی برای مسئولانِ تصمیمگیر به شمار میروند.
اسلامی همچنین بیان داشت: نکته حائز اهمیت دیگر آن است که نخبگان در واقع در نقش پل ارتباطی بین نسلها عمل کرده و همچنین میتوانند به پژواکِ افکار و ایده های مختلف و متکثر در جامعه کمک نمایند و حتی در مرتبهای والاتر، زمینه ساز شکل گیری و توسعه عنصر خلاقیت در رابطه با مؤلفه های انسجام بخش و وحدت آمیز در جامعه ایرانی باشند.
از اهمیت اُمیدافزایی در جنگ شناختی غافل نشویم
حجت الاسلام حبیب بابایی، پژوهشگر حوزوی و فعال رسانهای نیز با اشاره به این که نخبگان بیش از هر چیز باید زمینه ساز تقویت امید در جامعه باشند که خودش پیش نیاز تقویت وحدت و انسجام ملی است، گفت: به عقیده بنده بیش از هر مساله دیگری ما باید به این درک و فهم برسیم که دشمن امروز، در میدان نظامی شکست خورده و لذا با وجود برخی شرارت ها و رجزخوانی ها، دیگر امید چندانی به گزینه نظامی ندارد، اما در این میان آن چه اهمیت بیشتری نسبت به بحث نظامی دارد، ناظر به جنگ شناختی» و جنگ ترکیبی است؛ جنگی که نه در خاکریز، بلکه در ذهنها، در شبکههای اجتماعی، در اتاقهای گفتگو، و در کلاسهای درس و خلاصه در سطح جامعه در جریان است.
وی افزود: در چنین نبردی طبعاً هدف نه نابودی فیزیکی، بلکه تخریب وحدت اجتماعی، اعتماد عمومی و انسجام ملی است و در مقابل این مساله ما باید به واسطه ظرفیت هایی که در جامعه داریم از جمله نخبگان و کارشناسان، زمینه ساز تقویت امید و وحدت در جامعه باشیم.
وی گفت: رهبر معظم انقلاب بارها هشدار دادهاند که اختلاف سلیقه در کشور امری طبیعی است، اما تفرقه خطرناک و نابخشودنی است چرا که دشمن اگر بتواند مردم را نسبت به یکدیگر، نسبت به نظام و از سوی نسبت به نخبگان بیاعتماد کند، بدون شلیک حتی یک گلوله، به پیروزی رسیده است.
نقش کلیدی نخبگان حوزوی و دانشگاهی در اُمیدافزایی
حجت الاسلام بابایی همچنین ابراز داشت: البته در این رابطه می بایست به شرایط و زمینههای اجتماعی نیز توجه کرد، چه آن که به هر حال و در شرایطی که برخی مشکلات معیشتی، اداری یا رسانهای، زمینهساز افزایش نارضایتی شده، دشمن دقیقاً در همین نقطه تمرکز کرده تا بلکه به این طریق نااُمیدی را به بیاعتمادی، و بیاعتمادی را به واگرایی تبدیل سازد. اینجاست که نقش کلیدی نخبگان حوزوی و دانشگاهی در فرآیند عقلانیتبخشی، امیدآفرینی و البته مطالبه گری صحیح از مسئولان برجسته میشود.
وی افزود: چنانچه بپذیریم که وحدت و اتحاد ملی، ستون خیمهی ثبات سیاسی، فرهنگی و اجتماعی یک کشور به شمار می رود، لذا باید تأکید کرد که مسئولیت حراست از آن متوجه تأثیرگذارترین اقشار جامعه از جمله نخبگان حوزوی و دانشگاهی است چرا که این افراد نهفقط آموزگار علوم، بلکه به معنای درست کلمه، مربی اندیشه و مرجع الگویسازی فکری برای نسل جوان محسوب میشوند.
از اهمیت نقد منصفانه غافل نشویم
وی در خاتمه بیان داشت: بی شک در سایه تقویت امید و واقعنگری در جامعه و به خصوص نسل جدید است که می توان با طرح و پروژه شوم دشمن مبنی بر سیاهنمایی و برجستهسازی ناکامیها مقابله کرد و طبعاً در این راستا نباید از اهمیت و ضرورت نقد منصفانه و ارایه راهکارهای سازنده برای اصلاح امور و رفع نقاط ضعف غافل شد.
گزارش: سید محمدمهدی موسوی
source