روز ۲۸ صفر، تاریخی است که با نام شهادت امام حسن مجتبی (ع)، نخستین پسر امام علی (ع) و حضرت فاطمه (س) و دومین امام شیعیان، در تقویم عزاداری مسلمانان ثبت شده است. 

این روز، یادآور فداکاری و ایثار یکی از بزرگ‌ترین چهره‌های تاریخ اسلام است که به رغم تمام سختی‌ها و چالش‌ها، همواره بر اصول خود ایستاد.

امام حسن(ع) با روحی بزرگ و قلبی سرشار از محبت و مهربانی، پس از رحلت پدر بزرگوارش، امام علی (ع)، بار سنگین رهبری جامعه اسلامی را بر دوش گرفت.

 او همواره تلاش کرد تا با پیروی از آموزه‌های پدر و پیامبر اسلام (ص)، صلح و آرامش را برای مسلمانان به ارمغان آورد و شهادت امام حسن (ع) در سال ۵۰ هجری، نشانگر مبارزات و دغدغه‌های او در دوران خلافت معاویه و شرایط سخت سیاسی آن زمان بود. 

انتخاب او برای صلح به جای جنگ، گواهی بر حکمت و بصیرت او بود و نشان داد که او همچنان در پی حفظ وحدت و انسجام جامعه اسلامی بودو این اقدام، زینت‌بخش روح حماسه و ایثار در تاریخ اسلام و الگویی از رفتار صلح‌آمیز برای مسلمانان قرن‌ها پس از اوست.

در این روز، مسلمانان با برگزاری مراسمات یادبود و دعا، به تجلیل از شخصیت والای امام مجتبی (ع) پرداخته و یاد او را در دل‌ها و اندیشه‌های خویش زنده نگه می‌دارند.

ایجاد فضایی برای آموزش و آشنایی نسل جوان با سیره و آموزه‌های ایشان از دیگر اهداف این مراسم‌هاست که به طور خاص بر روی مسائلی چون مدارا، بخشش و محبت تمرکز دارد.

امام حسن (ع) نه تنها به عنوان یک پیشوای مذهبی، بلکه به عنوان نمادِ ایثار و فداکاری در تاریخ بشریت همواره در یادها باقی خواهد ماند و او با گذشت و تسامح خود، درسی بزرگ به انسانیت آموخت که عشق و محبت می‌تواند بر کینه و دشمنی فائق آید.

در این روز، بیایید یاد او را گرامی بداریم و به عنوان الگویی از مهربانی و همدلی در زندگی خود به کار گیریم.