دکتر «میتسویوشی یوشیدا»، محقق و رئیس بخش دندانپزشکی و جراحی دهان و فک و صورت در دانشگاه سلامت فوجیتا در ژاپن، در یک بیانیه خبری گفت: «به طور کلی، نتایج ما نشان می‌دهد که کاهش عملکرد دهان می‌تواند یک عامل خطر برای بیماری‌های مرتبط با سبک زندگی باشد. بنابراین، حفظ سلامت دهان و دندان اولین قدم در حفظ سلامت کلی است.»
برای این مطالعه، محققان سلامت ۱۱۸ مرد و زن ۵۰ سال یا بالاتر را پیگیری کردند. آنها نتایج معاینات دندانپزشکی در سال ۲۰۲۱ را با نتایج معاینات فیزیکی در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۳ مقایسه کردند.
معاینه‌های دندانپزشکی به بررسی سطح پوشش زبان، خشکی دهان، تعداد دندان‌های عملکردی باقی مانده، حداکثر فشار زبان، توانایی جویدن و بلع و دیادوکوکینزیس دهانی (OD)- آزمایشی که سرعت و دقت تکرار هجاها توسط فرد را اندازه‌گیری می‌کند- پرداختند.
نتایج نشان می‌دهد که:
• افراد مبتلا به قند خون بالا، تعداد دندان‌های باقی‌مانده‌ی به طور قابل توجهی کمتر و نمرات OD بدتری داشتند.
• افراد مبتلا به کلسترول بالا، پوشش زبانی بیشتر و نمرات OD بدتری داشتند.
• افراد مبتلا به کاهش عملکرد کلیه، پوشش زبانی بیشتر، دندان‌های باقی‌مانده‌ی کمتر و نمرات OD بدتری داشتند.
محققان در مقاله‌ی خود نوشتند: «نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که کاهش بهداشت دهان ممکن است خطر بیماری‌های مرتبط با سبک زندگی را افزایش داده و روند گسترش ضعف و سستی را تسهیل کند.»
محققان حدس می‌زنند که سلامت دهان و دندان می‌تواند از طریق رشد باکتری‌های ناسالم در دهانی که به خوبی مراقبت نمی‌شود، یا التهاب موجود در لثه‌ها و دندان‌های بیمار، با این بیماری‌های مزمن مرتبط باشد.
این ارتباط ممکن است به صورت معکوس نیز وجود داشته باشد، به این صورت که بیماری‌های مزمن خطر سلامت ضعیف دهان و دندان را افزایش می‌دهند، نه برعکس.
این تیم تحقیقاتی گفت که برای درک بهتر ارتباط سلامت دندان و بیماری‌های مزمن، مطالعات بزرگتری با حضور افراد بیشتر مورد نیاز است.