به گزارش ایکنا، کتاب «آئین اشک و عزا در سوگ سیدالشهدا(ع)» به قلم حسین انصاریان در ۱۰ بخش به ارائه بیش از ۱۲۰ مطلب خواندنی پیرامون شخصیت نورانی حضرت اباعبدالله الحسین(ع) پرداخته است.

این اثر با موضوع مراسم اشک و عزا در سوگ سیدالشهدا(ع) برگرفته از متن سخنرانی‌های حجت‌الاسلام شیخ حسین انصاریان در ماه محرم‌الحرام ۱۳۸۸ در مسجد سیدعزیزالله شهر تهران است.

«منزلت امام حسین(ع) و یاران و خاندان گرامی ایشان» و «آیین اشک و عزا» دو بخش اصلی این کتاب هستند که در این بخش‌ها با استناد به آیات، روایات و متن زیارتنامه‌ها جایگاه، زندگی و شخصیت امام حسین(ع) معرفی شده است.

خبرگزاری ایکنا، به مناسبت ایام پرسوز و گذار عزاداری سیدالشهدا(ع)، بخش‌هایی از این کتاب را باز نشر می‌کند؛ امید اینکه این مطالب بتواند روشنگر عزاداران حسینی در شناخت ابعاد بیشتری از منزلت، شخصیت و زندگی امام حسین(ع) باشد.

راز جبه قیمتی اباعبدالله(ع)

حضرت امام حسین(ع) همانند دیگر معصومین قلب رئوفی داشتند و واسطه بركات فراوانی حتی برای دشمنان خود بودند. در صحرای کربلا حضرت خطاب به خواهر گرامیشان فرمودند در میان لباس‌هایم جبه‌ای قیمتی و پیراهن کهنه‌ای دارم، آنها را برایم مهیا کن حضرت زینب که از علوم لدنی معصومین بهره فراوانی برده بود، بدون آنکه سؤالی بپرسد، آنها را آماده نمود و به برادرشان تقدیم کرد. حضرت نگاه پر مفهمومی به خواهرشان نمودند و با این نگاه پاسخ سؤال خواهر را در ذهن دادند. «خواهرم ابتدا می‌خواهم پیراهن کهنه و سپس جبه گران‌بها را بپوشم تا بعد از شهادتم لشکریان یزید که نیازمند مالی‌اند این جبه را بردارند و با آن مشکل مالیشان را رفع کنند و بدنم با آن پیراهن کهنه پوشیده بماند تا بدنم عریان نباشد.

خضوع و فقر امام حسين(ع) در بارگاه الهی

یکی از ویژگی‌های برجسته اهل بیت مخصوصاً سيدالشهدا(ع) آن است که همواره خود را فقیر خداوند دانسته و حوائج و نیازهای مادی و معنوی را از ذات مقدس پروردگار درخواست می‌کردند. نمونه‌های بارز اهل معرفت، انبیای الهی از حضرت آدم تا حضرت خاتمه بودند.

به عنوان نمونه خداوند متعال در قرآن و روایات نام افرادی همچون حضرت آدم، نوح، موسی و ابراهیم را بیان می‌کند که در موارد مختلف درخواست‌ها، حوائج و نیازهای دنیوی و اخروی خود را به پروردگار بازگو می‌کردند. معصومین به ویژه حضرت سیدالشهدا نیز از این قاعده مستثنا نبودند آنان در تمام امور و شئون فردی و اجتماعی در دل احساس نیاز به پروردگار می‌کردند.

این در حالی است که ایشان هیچ گونه کمبود مالی نداشته و با دست رنج و تلاش خود اموال زیادی نیز به دست می‌آوردند و بخشی از آن را صرف مخارج منزل و بخش دیگر را در راه خدا، به فقرا و مستمندان انفاق می‌کردند.

حضرت امام حسین(ع) در شهر مدینه، زمین‌های کشاورزی و باغ‌های میوه داشتند و به كمک اعضای خانواده محصولات خود را در بازار عرضه می‌کردند و عوائد آن را صرف مخارج خانواده و انفاق در راه خدا می‌کردند.

همچنین در مورد امیرمؤمنان حضرت علی(ع) نقل شده که با دسترنج خود هزار نفر برده را خرید و آزاد کرد. حضرت علی پس از خود، ثروتش را وقف بنی‌هاشم کرد و پسرش امام حسن(ع) را سرپرست و متولی اموال قرار داد و پس از امام حسن(ع)، امام حسین(ع) و پس از امام حسین(ع)، اولاد آن حضرت را به عنوان متولیان این موقوفات معرفی کرد و این متولیان در همین باغ‌ها و اراضی مشغول به کار بودند. حضرت فاطمه(س) هم ثروت‌های خود را وقف بنی‌هاشم کرد و حضرت علی(ع) پس از ایشان امام حسن و سپس امام حسین و اولاد ایشان را متولی این موقوفات کرد.

ارزش و جایگاه سیدالشهدا در بارگاه الهی

بعضی از کوردلان و دشمنان دین بر این عقیده‌اند که امامان معصوم از دنیا رفته و توسل به آنان فایده‌ای نخواهد داشت. اما پروردگار پاسخ آنان را چنین می‌فرماید: «وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ الله أَمْواتاً بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ؛ و هرگز گمان مبر آنان که در راه خدا کشته شدند مرده اند بلکه زنده،اند و نزد خداوند روزی می‌خورند».(آیه 169 سوره آل عمران).

درست است که ائمه معصومین توسط حکام سنگدل اموی و عباسی به شهادت رسیدند ولی ائمه و شهدا نزد پروردگار هرگز نمی‌میرند؛ بلکه تا ابد نزد پروردگار بوده و روزی خود را دریافت می‌کنند.

با این توضیح حضرت سيدالشهدا که سرور تمام شهدای عالم هستند زنده بوده و حتی جواب سلام شیعیان زائران و ارادتمندان خود را می‌دهند. عبد‌الله بن بکیر از حضرت امام صادق(ع) سؤال کرد: حضرت امام حسین(ع) هم اکنون کجا هستند؟ حضرت در پاسخ فرمود: جد بزرگوارم هم اکنون نزد پروردگار است و گریه‌کنندگان خود را مشاهده می‌نماید.

انتهای پیام