رضا سرحدی، با ارزیابی پیامدهای اجتماعی و دیپلماتیک جنگ اخیر در گفت‌وگو با خبرنگار پانا اظهار کرد:« در علم سیاست خارجی، موفقیت یک دولت در عرصه جهانی به‌شدت وابسته به سرمایه اجتماعی در داخل کشور است. وقتی مردم از جهت فکری و عاطفی همراه سیاست‌های حاکمیتی باشند، دستگاه دیپلماسی در موضعی بسیار مستحکم‌تر عمل می‌کند.»
تحلیلگر مسائل سیاسی در جریان تجاوز اخیر به خاک ایران افزود:« جامعه ایرانی به‌طرزی کم‌سابقه، حول محور دفاع از امنیت ملی و حاکمیت کشور متحد شد. این وحدت، بازتاب‌های منطقه‌ای و جهانی مهمی داشت و بدون تردید بر قدرت چانه‌زنی ایران در تعاملات بین‌المللی افزود.»
وی با تأکید بر اینکه تحولات روزهای نخست جنگ موجب بازتعریف نگاه عمومی نسبت به سیاست خارجی کشور شد، خاطرنشان کرد:« پیش از درگیری، بخشی از جامعه نخبگانی نسبت به اصول سیاست خارجی نظام انتقاداتی داشت، اما روند حوادث به‌ویژه پس از حمله به تأسیسات هسته‌ای و زیرساخت‌های رسانه‌ای، موجب شد که حتی منتقدان نیز به درستی راهبردهای دفاعی جمهوری اسلامی اذعان کنند. وقتی رژیم صهیونیستی به مراکز غیرنظامی حمله کرد و از قواعد بین‌المللی عبور کرد، اعتماد عمومی نسبت به نیات غرب به‌صورت محسوسی کاهش یافت.»
سرحدی ادامه داد:« نکته مهمی که نباید نادیده گرفت، تغییر لحن افکار عمومی در فضای مجازی بود. فعالانی که تا پیش از این خواستار عادی‌سازی بی‌قیدوشرط روابط با غرب بودند، پس از مشاهده عملکرد آن‌ها در حمایت از اقدامات تل‌آویو، موضع خود را به‌روشنی تغییر دادند و با صراحت بر لزوم ایستادگی در برابر زیاده‌خواهی‌ها تأکید کردند. این چرخش ذهنی، نشان از بیداری اجتماعی و بلوغ سیاسی جامعه دارد که در عرصه سیاست خارجی بسیار تعیین‌کننده است.»
این جامعه‌شناس سیاسی با اشاره به موضع‌گیری‌های برخی دولت‌های اسلامی گفت:« رژیم صهیونیستی در اقدامی نابخردانه، با حمله مستقیم به خاک ایران، از خطوط قرمز بسیاری از کشورها عبور کرد. حتی دولت‌هایی که در گذشته از مواضع تل‌آویو حمایت می‌کردند، این‌بار به دلیل نگرانی از فجایع انسانی و احتمال شعله‌ور شدن جنگ منطقه‌ای، حمله را محکوم کردند.»
وی ادامه داد:« برخی از کشورهای عربی و مسلمان از جمله پاکستان نیز به‌صراحت اعلام کردند که در کنار ایران خواهند بود. این تغییر فضا، فرصتی تاریخی برای جمهوری اسلامی است تا با تقویت دیپلماسی چندجانبه و دیپلماسی عمومی، بستر اتحاد منطقه‌ای علیه رژیم صهیونیستی را فراهم کند.»
سرحدی در ادامه افزود:« وزارت امور خارجه در این دوره عملکرد قابل قبولی داشت و حجم تماس‌ها، دیدارها و موضع‌گیری‌های علنی وزیر امور خارجه در شبکه‌های اجتماعی نشان داد که دستگاه دیپلماسی به سرعت و هوشمندانه از شرایط ایجادشده برای تقویت جبهه دیپلماتیک استفاده کرده است لذا اکنون نیازمند فعال‌سازی بیشتر ظرفیت‌هایی نظیر دیپلماسی رسانه‌ای، رایزنی فرهنگی و افزایش حضور منطقه‌ای هستیم تا بتوانیم این اتحاد بالقوه را به بالفعل تبدیل کنیم.»
وی همچنین بر نقش محوری رسانه در جنگ اخیر تأکید کرد و گفت:« صهیونیست‌ها ادعا می‌کردند که صرفاً تأسیسات نظامی را هدف قرار می‌دهند، اما هدف قرار دادن ساختمان صداوسیما که بخشی از هویت رسانه‌ای ملت ایران است و خبرنگارانش در چارچوب عرف بین‌المللی مصون‌اند، نشان داد که نقش رسانه در تبیین حقیقت برای دشمن آزاردهنده بوده است. این حمله اگرچه غیرانسانی و ضدحقوقی بود، اما جایگاه رسانه ملی را در دفاع از افکار عمومی تقویت کرد.»
او ادامه داد:« اتفاق دیگری که افتاد، موج همراهی هنرمندان، شاعران و خوانندگان در حمایت از تمامیت ارضی ایران بود لذا این حرکت‌ها به خوبی نشان داد که اتحاد ملی، فقط در لایه‌های رسمی و سیاسی خلاصه نشده، بلکه در عمق فرهنگ عمومی نیز رسوخ کرده است. موسیقی و هنر به زبان جهانی برای رساندن پیام مظلومیت و قدرت ملت ایران تبدیل شدند.»
سرحدی با اشاره به بازتاب قدرت ایران در سطح جهانی گفت:« واکنش آمریکا به عملیات ایران نشان داد که توازن وحشت در منطقه شکل گرفته است. زمانی که موشک‌های ایرانی به سوی اهداف نظامی در اراضی اشغالی حرکت کردند، پناهگاه‌های رژیم از مردم پر شد و ترس به تمام لایه‌های حکومتی آن‌ها سرایت کرد.»
وی در ادامه خاطرنشان کرد:« این پیام را نه‌تنها اسرائیل، بلکه آمریکا نیز به‌وضوح دریافت کرد. رئیس‌جمهور ایالات متحده به‌صراحت اعلام کرد که قدرت نظامی ایران فراتر از حد انتظار بوده است. همزمان با این قدرت‌نمایی، تظاهرات خودجوش در آمریکا با شعار “نه به جنگ جهانی سوم” شکل گرفت و در نهایت همین دو عامل (توان دفاعی ایران و مخالفت جهانی با گسترش جنگ) منجر به پیشنهاد آتش‌بس شد.»
سرحدی تأکید کرد: آنچه ایران در این بحران از خود نشان داد، صرفاً توانایی نظامی نبود؛ بلکه بلوغ دیپلماتیک، وحدت داخلی، همراهی اجتماعی و قدرت نفوذ منطقه‌ای نیز در بالاترین سطح خود نمایان شد لذا اگر این سرمایه ملی و منطقه‌ای به‌درستی مدیریت شود، می‌توان امیدوار بود که شاهد همصدایی روزافزون ملت‌های مسلمان علیه صهیونیسم جهانی آغازی برای تغییر معادلات قدرت در خاورمیانه باشیم.
source