«با نهایت تاسف و اندوه یکی از عزیزترین هم‌کلاسی‌ها و همکاران ما، از میان ما رفت.
این حادثه تلخ اولین نیست و اگر همچنان وضعیت موجود با بی‌توجهی و سکوت مواجه شود، متاسفانه آخرین نیز نخواهد بود.
نسل جوان پزشکان کشور، امروز بیش از هر زمان دیگری زیر فشارهای طاقت‌فرسای جسمی، روانی، آموزشی و معیشتی قرار دارد؛ فشارهایی که بارها و بارها نسبت به پیامدهای آن هشدار داده شده است اما پاسخ درخور و اقدام مؤثری از سوی مسوولان دیده نشده است.
درگذشت هم‌دانشگاهی ما، تنها یک اتفاق شخصی نیست بلکه نشانه‌ای از یک بحران ساختاری عمیق است که باید به طور جدی و مسوولانه با آن روبرو شد.
طی ماه‌های گذشته دو معاونت آموزشی و فرهنگی – دانشجویی وزارت بهداشت اطلاعیه‌هایی در رابطه با اقدامات و ابلاغیه‌هایی در خصوص تدابیر ضروری برای بهبود وضعیت امنیتی و رفاهی دانشجویان علوم پزشکی، تامین نیروی متخصص و انجام غربالگری سلامت روان دانشجویان و دستیاران و تشکیل کمیته ویژه برای بررسی مسائل خودآسیب‌رسان دانشجویان در دانشگاه‌های علوم پزشکی منتشر کرده‌اند اما تاکنون هیچ‌گونه بازخوردی از این اقدامات ارائه نشده و مشکلات و آسیب‌های این حوزه به قوت خود باقی است.
از این رو دانشجویان پزشکی، کارورزان، دستیاران و فعالان صنفی، ضمن تسلیت و ابراز همدردی، درخواست پاسخگویی، شفاف‌سازی و اقدام فوری از سوی وزارت بهداشت و مسوولان حوزه سلامت روان را دارند.
مجموعه‌ای از مطالبات:
۱. ارائه گزارش رسمی و شفاف از سوی وزارت بهداشت در رابطه با اقدامات انجام شده برای بهبود سلامت روان و شرایط رفاهی کارورزان و دستیاران پزشکی یک سال اخیر.
۲. اعلام عمومی برنامه‌های آتی و سیاست‌های مشخص، با زمان‌بندی شفاف، جهت پیشگیری از تکرار این تراژدی‌ها.
۳. تقویت و تجهیز مراکز مشاوره سلامت روان در تمامی دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور، همراه با حضور روان‌درمان‌گران متخصص و قابل‌دسترس.
۴. بازنگری در نظام آموزش و ارزیابی پزشکی به ویژه در حوزه شیفت‌های بالینی، برخوردهای غیراصولی برخی اساتید، و فقدان عدالت آموزشی و حمایتی.
۵. تشکیل کمیته حقیقت‌یاب ملی برای بررسی علل و زمینه‌های خودکشی در میان کارورزان و دستیاران، با حضور نمایندگان صنفی و متخصصان مستقل حوزه سلامت روان.
در ادامه این بیانیه آمده است: امید است این بار، مسوولان محترم با اقدام عملی، مستمر و پاسخگو، مسیر را برای اصلاح این چرخه فرساینده هموار سازند.
با امید به آینده‌ای که در آن، حفظ کرامت و سلامت روان نیروهای درمانی، در اولویت قرار گیرد.
ما صدای زخم‌خورده‌ی یک نسل هستیم؛ نسلی که زیر بار آموزش بی‌رحمانه، فرسودگی روانی و فشارهای بی‌پایان در حال فراموش‌شدن است. صدایی که این‌بار نمی‌خواهد خاموش بماند.
از همه رسانه‌ها، فعالان اجتماعی، دانشجویان، پزشکان، خانواده‌ها و دلسوزان این سرزمین می‌خواهیم این صدا را بازتاب دهند. تا شاید این بار، درگذشت یک انسان جوان، آغازگر تغییری جدی و انسانی باشد.
به احترام همه آنهایی که در سکوت، جنگیده‌اند و تاب نیاورده‌اند…»
گفتنی است، رونوشت این بیانیه به مسعود حبیبی معاون فرهنگی و دانشجویی وزارت بهداشت، سیدجلیل حسینی معاون آموزشی وزارت بهداشت، عبدالرضا دیانی مدیر دانشجویی وزارت بهداشت و محمد نوری رئیس اداره مشاوره و سلامت روان دانشجویان وزارت بهداشت ارسال شده است.
source