برترین‌ها – آیدا فلاحیان: طی سال‌های اخیر، چه در سینما و چه در شبکه نمایش خانگی یا تلویزیون، بازیگران زنی حضور داشتند که با نقش‌آفرینی‌های پررنگ و انتخاب‌های هوشمندانه‌شان، نشان دادند وقت آن رسیده نگاه جدی‌تری به آن‌ها داشته باشیم. در این مطلب، قرار است به سراغ چند نمونه از بازیگران زن ایرانی برویم که در یکی دو سال گذشته خوش درخشیده‌اند و ثابت کرده‌اند مسیر ستاره شدن از دل نقش‌های درست و بازی‌های ماندگار می‌گذرد نه چهره و استایل‌های جنجالی! با ما همراه باشید.

هانیه توسلی

وقتی حرف از بازیگران زن درخشان این سال‌ها می‌شود، نباید فقط سراغ چهره‌های نوظهور رفت. گاهی همان اسامی آشنای قدیمی، برگ برنده‌هایی می‌شوند که دوباره در قاب تصویر می‌درخشند. البته این بار پخته‌تر، دقیق‌تر و غافل‌گیرکننده‌تر. یکی از همین چهره‌ها هانیه توسلی است. بازیگری که سال‌هاست حضورش در سینما و تلویزیون ایران با نقش‌هایی ماندگار گره خورده است. درباره هانیه توسلی باید به این نکته اشاره کنیم که تا همین چندسال پیش، او را با چهره و کاراکترهای معصوم می‌شناختیم اما حالا هانیه توسلی با چهره جدیدی در سینما و شبکه‌های نمایش خانگی ظاهر می‌شود.

این موضوع در سریال کنکل به خوبی قابل مشاهده است. او در این سریال با یک کاراکتر خاکستری به نسبت سایر نقش آفرینی هایش ظاهر شده است که مورد توجه مخاطبان قرار گرفته است. او با چهره‌ای آشنا اما اجرایی تازه، به کاراکترش عمقی داده که تماشاگر را وادار می‌کند لحظه‌به‌لحظه دنبالش کند. البته وقتی به تیم بازیگری کنکل نگاهی کلی می‌کنیم، متوجه می‌شویم ایفای نقش درست هانیه توسلی چندان دور از انتظار نیست چرا که تمامی هنرمندان این سریال در یک سطح به نقش آفرینی می‌پردازند. فیلم “بی سروصدا” از دیگر نقش آفرینی‌های امسال هانیه توسلی است که بنظر می‌رسد با سایر نقش آفرینی هایش متفاوت است. با بررسی این آثار متوجه می‌شویم هانیه توسلی بعد از یک غیبت نسبتا طولانی تصمیم دارد ریسک‌های بیشتری در کارنامه هنری‌اش بپذیرد که این برای بینندگان بسیار قابل تقدیر است.

نگار جواهریان

یکی دیگر از اسامی آشنا در این فهرست، نگار جواهریان است که امسال به شکل تازه‌ای تماشاگران را غافلگیر کرد. جواهریان برای مخاطب ایرانی، یادآور بازی‌های ظریف، بی‌ادعا و زیرپوستی‌ست؛ بازیگری که مسیرش را تا به امروز با کارنامه‌ی نسبتا قابل دفاع پیش برده است. بازگشت او با سریال مورد انتظار وحشی اتفاقی مهم در کارنامه‌ هنری‌اش بود. او در این سریال نقشی را بر عهده دارد که به‌سادگی می‌توانست کلیشه‌ای از آب دربیاید، اما جواهریان شخصیتی را جان می‌دهد که هم زخم‌خورده است، هم در آستانه انفجار احساسی. البته که رها جهانشاهی ظرفیت‌های بیشتری برای تبدیل به یک ضدقهرمان داشت و انتقاداتی هم به بازی نگار جواهریان در این سریال وارد است اما برآیند حضور او در وحشی نشان داد که همچنان ظرفیت‌های ناشناخته‌ای در بازی‌اش دارد؛ لایه‌هایی که کشف آن‌ها برای مخاطب جذاب، تازه و پذیرفتنی‌ست.

پریناز ایزدیار

در ادامه، شاید بهتر باشد به یکی از پر سروصداترین چهره‌های زن سینمای این سال‌ها اشاره کنیم: پریناز ایزدیار. بازیگری که حالا دیگر فقط یک چهره محبوب نیست، بلکه تبدیل شده به یکی از بازیگران قابل‌اتکای سینمای اجتماعی و درام. سال گذشته برای او سالی پر فراز و نشیب بود. بازی‌او در سریال ازازیل شاید چندان با استقبال روبه‌رو نشد، اما حضورش به عنوان نماینده‌ی سینمای ایران در جشنواره فیلم کن، برای فیلم زن و بچه، پیام روشنی داشت: پریناز ایزدیار حالا بازیگری‌ست که نمی‌توان از کنار نامش ساده عبور کرد. چه در قاب‌های داخلی و چه روی فرش قرمز فستیوال‌های جهانی.

هدی زین‌العابدین

در فهرستی که بیشتر نام‌های تثبیت‌شده حضور دارند، گاهی یک اسم متفاوت و کم‌سروصدا خودش را بالا می‌کشد. هدی زین‌العابدین دقیقاً یکی از همین اسامی است. بازیگری که تا همین چند وقت پیش، اگرچه پرکار بود، اما هیچ‌گاه در مرکز توجه یا محبوبیت گسترده قرار نداشت. اما حضورش در سریال در انتهای شب نقطه‌ی عطفی بود که نشان داد چه ظرفیت‌هایی در او نهفته است. البته کاراکتری که زین العابدین وظیفه‌ی ایفای نقش آن را در این سریال داشت به خودی خود، یک کاراکتر خاص بود. زنی که در مرز میان آسیب‌پذیری و قدرت ایستاده است. او با بازی‌ای دقیق و بی‌ادعا، موفق شد آن تعادل ظریف را حفظ کند و این کاراکتر نو ظهور را بهترین شکل به مخاطب معرفی کند. هدی زین‌العابدین برای ایفای نقش ماهی در این سریال مخاطب را با تمام شکست‌های عاطفی و زناشویی‌اش همراه می‌کند بی آنکه بخواهد ترحم کسی را برانگیزد. او یکی از همان کشف‌های دیرهنگامی‌ست که به‌راحتی می‌تواند در ادامه مسیر حرفه‌ای‌اش شگفتی‌های بیشتری برای مخاطب رقم بزند.

پانته‌آ پناهی‌ها

یکی دیگر از اسامی مهم این فهرست، پانته‌آ پناهی‌هاست. بازیگری که اگرچه در مسیر حرفه‌ای‌اش انتخاب‌های نه‌چندان موفق هم داشته، اما همیشه کیفیت بازی‌اش را حفظ کرده است. او در سریال تاسیان بار دیگر نشان داد که وقتی نقشی درست و با فکر به او سپرده شود، می‌تواند با حداقل اغراق، بیشترین تأثیر را بگذارد. پناهی‌ها در این سریال، با اجرایی کنترل‌شده، بی‌نیاز از خودنمایی، به‌سادگی در متن داستان حل می‌شود و نقش خود را به یکی از نقاط قوت سریال بدل می‌کند. مثلا در سکانسی که مقابل هژمونی جمشید نجات می‌ایستد و خانه او را ترک می‌کند، هنر اعتراض خود را به نمایش می‌گذارند و با سکوت، قدرتش را به کلیت سریال دیکته می‌کند، پناهی‌ها در کل سریال چنین باری را روی دوش می‌کشد، او به شکل نخ تسبیح خانواده را دور هم نگه می‌دارد و انصافا هم در کنار صابر ابر، یگانه بازیگران خوب تاسیان هستند. تاسیان یک یادآوری مؤثر بود از اینکه پناهی‌ها، حتی با وجود برخی لغزش‌ها در انتخاب، هنوز یکی از تکیه‌گاه‌های قابل‌اعتماد بازیگری در ایران است.

در میان انبوه چهره‌هایی که هر سال وارد میدان بازیگری می‌شوند، این اسامی نشان دادند که انتخاب نقش‌های درست و تعهد به نقش می‌تواند رضایت مخاطبان زیادی را به همراه داشته باشد و آن‌ها را به چهره‌های محبوب تبدیل کند.