در یکی از سفرهای جاده ای از سنندج به همدان، مسافری در اتوبوسی حضور داشت که در میانه راه با اتفاقی قابل توجه مواجه شد.

پلیس راهور در نقطه ای از مسیر، با اشاره دست، راننده اتوبوس را متوقف کرد. راننده که طبق قانون موظف به همکاری بود، بلافاصله توقف کرد و برای گفت وگو با مأمور پلیس به پایین رفت.
دقایقی بعد، مأمور راهور به همراه راننده وارد اتوبوس شد و در حالی که خطاب به یکی از مسافران می گفت، اظهار داشت: «به راننده بگویید مواظب باشد سرعتش از ۹۸ کیلومتر در ساعت تجاوز نکند. این مسیر سرعت مجاز ۱۱۰ کیلومتر ندارد!» او همچنین افزود: «البته من دفترچه راننده را بابت این تخلف نگرفتم.»
پس از ترک مأمور، یکی از مسافران از راننده پرسید: «جریمه ات کردند؟» راننده پاسخ داد: «بله، اما خدا را شکر دفترچه را نگرفت. اگر دفترچه توقیف می شد، چند روز درگیر می شدیم تا دوباره آن را آزاد کنیم.» راننده حتی از برخورد مأمور پلیس راهور ابراز رضایت کرد و برای او دعای خیر فرستاد.
در ادامه گفت و گویی کوتاه با راننده داشتیم. او از مشکلات متعددی سخن گفت؛ مرتضی قشقایی از گرانی شدید روغن موتور و قطعات یدکی گرفته تا درآمد پایین که کفاف هزینه های جاری را نمی دهد، سخن گفت. او همچنین به هزینه سنگین بیمه اتوبوس اشاره کرد که رقم آن به ۴میلیون و ۸۰۰ هزار تومان رسیده، بی آن که خدمات متناسبی در قبال آن ارائه شود.
ماجرای امروز نه تنها از تخلف رانندگی حکایت داشت، بلکه بازتابی از واقعیت های سخت اما جاری در صنعت حمل ونقل جاده ای کشور است.