یادداشت /

بیرجند (پانا) – اگر امروز را بنگری، در هیاهوی آهن و دود، در غوغای بازار و هیاهو، در تکاپوی رسانه ها برای دستکاری ادراکِ انسان ها، در تنگنای معنا، جای خالی «صدای خرد» را با همه وجود حس خواهی کرد. حسی که سلسله احساس های ناخوشایند را به دنبال خواهد داشت. به اضافه احساس نیاز به شنیدنِ صدایی که از دل خاکِ خراسان برخاست و در زبانِ پارسی چنان جاری شد که نه تنها زبان را زنده نگاه داشت، که جان را نیز شکوهی دوباره بخشید.