برترین‌ها: روز گذشته خبر آمد که طی سال گذشته فقط و فقط ۲۷۰۰ گردشگر خارجی به ایران آمده؛ آماری که در صنعت گردشگری به معنای آن است که واقعا گردشگر خارجی به ایران سفر نکرده و توری به ایران وارد نشده است. این خبر در حالی منتشر شده که چندی پیش الناز نجفی، معمار مشهور ایرانی در برنامه اکنون به سروش صحت گفت که خارجی‌ها بیشتر از هر چیز شیفته خود “ایرانی‌ها” می‌شوند. این در حالی‌ست که برخی کاربران معتقدند که با چنین تعاریفی، سطح توریسم ایران در جهان تغییری نمی‌کند و روزنه تازه‌ای برای جذب گردشگر به وجود نمی‌آید. این ویدئو را تماشا کنید:

امیر در پاسخ به خانم نجفی نوشت: نذر داریم صبح تا شب جلوی آینه بایستیم و از خودمون تعریف کنیم و به به چه چهِ بیخود! از هندی‌ها بدتر شدیم! واسه اونا جوک می‌ساختند که هر چی تو دنیا رو اسم ببری هندیه میگه این مال ِ هند بوده! حالا یه سور زدیم به اونها…خانم محترم که دارین میگین این چهار پنج تا توریست که می آن ایران واسه ما ” ایرانی ها ” میان یا واقعا نمیدونی توریسم چیه و کشور توریستی و توریست کیه یا اینکه ببخشید دارین الکی خود شاخ پنداری می‌فرمائید! حضور توریست‌های فعلی ایران فقط و فقط بخاطر علاقمندی همون‌هایی که اسم بردین به مناطق بکر و صحرایی و کویریه…اگه نه تشریف ببرین مصر و تونس و مراکش و ماداگاسکار و…تا واقعا ببینید توریست‌ها چه می کنند و تعدادشون چقدر هست!

غزل نیز معتقد است: جو گیر شدن تو خونمون موج میزنه؛ از اتوبوس رونالدو بگیر تا توریستی که اگر بیاد براش مساله‌ای پیش نیاد. ملت انقدر به طرف نگاه میکنن که تو هندوستان و پاکستان به طرف نگاه نمیکنن بعد یارو توریست رو می‌بره خونش نوکریش رو میکنه از شدت مهمون نوازی. بعد یکی تا کمر تو سطل آشغال دنبال نون میگرده، کسی طرف رو خونش نمی‌بره. اون ترکیه از توریست پولی در میاره که ایران از نفت و گاز در نمیاره. نمیخواد شیرین‌کاری کنید. ما مهمان نواز نیستیم ما گدای این حرکات و حرف‌های احمقانه هستیم.

دانیال هم نظر متفاوتی دارد: چی بگم؟ این همه زباله ریختن در طبیعت، بردن خاک نقره‌ای ساحل هرمز، یادگاری نوشتن رو آثار باستانی، شکار پرنده‌های مهاحر… ذوق چی؟ تعارفات ظاهری که به قول همین خانم بیشتر در برخورد با توریست‌های اروپا و آمریکاست؟

واقعا چرا کسی به ایران سفر نمی‌کند؟

سپهر هاشم‌زاده، فعال حوزه گردشگری پیشتر در روزهای برگزاری بزرگترین فستیوال ورزشی جهان در قطر، درست جایی بیخ گوش ایران نوشته بود: ایران چطور باید حس امنیت ایجاد کند؟ قدری با رسانه، فیلم و کارهای سیاسی و دیپلماسی است. خیلی از نقاط گردشگری معروف که مردم دوست دارند به آنجا سفر کنند، به این دلیل است که در موردشان هزینه کردند و در فیلم‌ها و تصاویر آن‌ها را نشان دادند. در واقع ما طی ۵۰، ۶۰ سال گذشته در این حوزه کار تبلیغاتی نکرده‌ایم. موضوع بعدی تمرکز بی‌جایی است که بر روی گردشگری تاریخی کردیم؛ یعنی اگر گردشگری را یک کیک در نظر بگیریم سهم کوچکی از گردشگران دنیا تاریخ را دوست دارند. به دلیل آزاد نبودن گردشگران در کشور سهم زیادی از بازار در دیگر حوزه‌های گردشگری را از دست داده‌ایم.

تورلیدرهای ایران باید درباره همه حوزه‌های تاریخی اطلاعات کامل داشته باشد، در حالی که در دنیا گردشگری حوزه‌بندی می‌شود و گردشگری تاریخی تنها یک جز از چندین جز است و هر تورلیدری بنا به علاقه وارد حوزه‌ای خاص می‌شود. در نتیجه تا موضوع امنیت، برندینگ گردشگری و عدم تمرکزگرایی بر روی گردشگر تاریخی را برطرف نکنیم کارهای دیگر بی‌فایده است. دولت باید احساس امنیت ایجاد کند و تبلیغات زیادی انجام دهد تا گردشگران را جذب کند. خیلی چیزها در دنیا قدمت چندانی ندارند ولی به خاطر تبلیغات زیادی که کردند برند شدند و ما این کار را نکردیم. در حوزه گردشگری طی چند سال اخیر عربستان هم از ما جلو زده چون فهمیده‌اند که پول و درآمد در گردشگری است. به نظرم دولتمردان ما هم این را فهمیده‌اند اما در تعصبات مقررات و قوانینی که وضع کردند مانده‌اند.

دلیلی وجود ندارد که گردشگر جام جهانی به ایران بیاید. کسی که برای جام جهانی می‌رود برای تفریح و خوش گذرانی می‌رود و ایران اصلا جای تفریح نیست و از نظر خارجی‌ها ایران یک کشور تاریخی است و اگر خوشبینانه نگاه کنیم گردشگران را می‌آوریم تا چند آثار تاریخی را ببینند. «گردشگری مسافران ترانزیت» یکی از کارهایی است که امارات و قطر می‌کنند، در واقع وقتی فرد می‌خواهد از فرانسه به چین برود، به شرکت هواپیمایی نیاز است که در خاورمیانه خدمات دهد. برای این موضوع لوکیشن ایران خیلی بهتر است اما به خاطر موضوعات فراوانی که وجود دارد گردشگر یا کسی که می‌خواهد مسافر ترانزیت باشد به ایران نمی‌آیند و به امارات می‌روند.

اصلا از همه این موارد هم که بگذریم ساده‌ترین چیزی که یک گردشگر می‌خواهد سیم‌کارت است. قانون کشور این است گردشگرانی که بار دومشان است که به ایران می‌آیند می‌توانند سیمکارت بگیرند و یکی دو روز بعد فعال می‌شود. گردشگر خارجی که می‌خواهد فیس‌بوک یا یوتیوب‌اش را چک کند، نه خط دارد، نه اینترنت، به اضافه اینکه تمام این پلتفرم‌ها در ایران فیلتر هستند. ایران چه آپشنی برای گردشگران دارد؟ در ایران ما حتی یک سرویس بهداشتی ساده و آبرومند به سختی یافت می‌شود. در این سرزمین موضوع پول نقد یک موضوع جدی است. گردشگران خارجی که می‌آیند حتما باید پول نقد داشته باشند اما ایران کردیت کارت بین‌المللی ندارد. اینها موارد حاشیه‌ای که مانع ورود گردشگر نمی‌شود اما مزاحم گردشگر است.