به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، تغییر رنگ چشم، به عنوان یکی از موضوعات جذاب و در عین حال پیچیده در حوزه پزشکی و زیبایی، توجه بسیاری از افراد را به خود جلب کرده است. با پیشرفت تکنولوژی و علم پزشکی، روش‌های مختلفی برای تغییر رنگ چشم ابداع شده‌اند که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند.

لنز‌های تماسی رنگی

لنز‌های تماسی رنگی یکی از رایج‌ترین و کم‌خطرترین روش‌ها برای تغییر موقت رنگ چشم هستند. این لنز‌ها در انواع مختلفی از جمله لنز‌های روزانه، ماهانه و سالانه موجودند و می‌توانند رنگ چشم را به طور کامل تغییر دهند یا فقط باعث تقویت رنگ طبیعی چشم شوند. لنز‌های تماسی رنگی نه تنها برای اهداف زیبایی، بلکه برای اهداف پزشکی نیز استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، افرادی که دچار آسیب‌های چشمی هستند یا از مشکلاتی مانند آلبینیسم رنج می‌برند، می‌توانند از این لنز‌ها برای بهبود ظاهر چشم‌های خود استفاده کنند. با این حال، استفاده از لنز‌های تماسی رنگی نیاز به مراقبت و نگهداری دقیق دارد. عدم رعایت بهداشت در استفاده از این لنز‌ها می‌تواند منجر به عفونت‌های چشمی، خشکی چشم و ناراحتی‌های دیگر شود. علاوه بر این، استفاده طولانی‌مدت از لنز‌های تماسی رنگی ممکن است باعث کاهش اکسیژن رسانی به قرنیه و در نتیجه آسیب به سلامت چشم شود.

جراحی کاشت عنبیه مصنوعی (ایمپلنت عنبیه)

جراحی کاشت عنبیه مصنوعی یکی از روش‌های دائمی برای تغییر رنگ چشم است که در آن یک لنز مصنوعی روی عنبیه طبیعی چشم کاشته می‌شود. این روش ابتدا برای درمان بیماری‌های چشمی مانند آلبینیسم یا آسیب‌های عنبیه توسعه یافت، اما امروزه برای تغییر رنگ چشم نیز استفاده می‌شود. در این جراحی، یک لنز مصنوعی که شبیه به عنبیه است، روی عنبیه طبیعی قرار می‌گیرد و رنگ چشم را تغییر می‌دهد. این عمل جراحی نیاز به تخصص بالایی دارد و باید توسط چشم‌پزشکان مجرب انجام شود.

از نظر متخصصین این حوزه، ایمپلنت عنبیه یک روش بسیار تهاجمی است و تنها باید در مواردی که ضرورت پزشکی وجود دارد، مانند درمان آلبینیسم یا آسیب‌های شدید عنبیه، انجام شود. استفاده از این روش برای اهداف زیبایی خطرات زیادی به همراه دارد و می‌تواند منجر به عوارض جدی مانند آب سیاه، آب مروارید و حتی از دست دادن بینایی شود.

ایمپلنت عنبیه یک روش بحث‌برانگیز است. در حالی که این روش می‌تواند رنگ چشم را به طور دائمی تغییر دهد، خطرات آن بسیار زیاد است. بیماران باید به طور کامل از عوارض احتمالی آگاه باشند و این عمل فقط باید توسط جراحان بسیار مجرب و در مراکز معتبر انجام شود.

این جراحی به دلیل دستکاری مستقیم در ساختار چشم، عوارض بسیار جدی و گاهی غیرقابل جبرانی دارد.

یکی از جدی‌ترین عوارض این جراحی، نابینایی است. این جراحی می‌تواند به قرنیه، شبکیه یا عصب بینایی آسیب برساند و بینایی فرد را به طور کامل یا جزئی از بین ببرد. علاوه بر این، آب سیاه یا گلوکوم نیز یکی دیگر از عوارض شایع است. ایمپلنت عنبیه می‌تواند باعث افزایش فشار داخل چشم شود که به عصب بینایی آسیب می‌زند و در صورت عدم درمان، منجر به نابینایی می‌شود.

قرار دادن یک جسم خارجی مانند ایمپلنت در چشم، خطر التهاب شدید (یووئیت) و عفونت را به همراه دارد. این شرایط بسیار خطرناک هستند و اگر به موقع درمان نشوند، می‌توانند به بینایی آسیب دائمی وارد کنند. حتی در برخی موارد، عفونت ممکن است به حدی شدید باشد که منجر به برداشتن کامل چشم شود.

جداشدگی شبکیه از دیگر مشکلاتی است که ممکن است رخ دهد. این وضعیت اورژانسی است و اگر سریعاً درمان نشود، می‌تواند باعث نابینایی شود. همچنین، برخی بیماران پس از جراحی دچار تاری دید، دوبینی یا حساسیت به نور می‌شوند که زندگی روزمره آنها را مختل می‌کند.

سازمان غذا و داروی آمریکا این جراحی را تأیید نکرده‌اند و آن را بسیار خطرناک می‌دانند. بسیاری از متخصصان چشم‌پزشکی نیز به دلیل خطرات بالا، انجام این جراحی را به هیچ‌وجه توصیه نمی‌کنند.

بهترین و ایمن‌ترین جایگزین، استفاده از لنز‌های تماسی رنگی است. این لنز‌ها تحت نظر پزشک و با رعایت نکات بهداشتی، می‌توانند ظاهر چشم را بدون هیچ‌گونه خطری تغییر دهند. البته باید توجه داشت که حتی لنز‌های تماسی نیز باید با دقت و تحت نظر پزشک استفاده شوند تا از عفونت یا آسیب به چشم جلوگیری شود.

لیزر تغییر رنگ چشم

لیزر تغییر رنگ چشم روشی نسبتاً جدید است که در آن از لیزر برای از بین بردن رنگدانه‌های ملانین در عنبیه استفاده می‌شود. این روش می‌تواند رنگ چشم را از قهوه‌ای به آبی یا سبز تغییر دهد. در این فرآیند، پرتو‌های لیزر به عنبیه تابانده می‌شوند و رنگدانه‌های ملانین را تجزیه می‌کنند. این کار باعث می‌شود که رنگ چشم به تدریج تغییر کند. یکی از مزایای این روش این است که نیازی به جراحی تهاجمی ندارد و تغییر رنگ چشم به صورت دائمی است. با این حال، این روش هنوز در مراحل آزمایشی و تحقیقاتی است و خطرات احتمالی زیادی به همراه دارد. از جمله این خطرات می‌توان به التهاب چشم، حساسیت به نور، و تغییرات غیرقابل پیش‌بینی در رنگ چشم اشاره کرد. علاوه بر این، هزینه این روش بسیار بالا است و هنوز به طور گسترده در دسترس نیست. به همین دلیل، قبل از انجام این روش، مشاوره با متخصصان چشم پزشکی و بررسی دقیق خطرات و مزایا ضروری است.

تزریق رنگ به عنبیه در ایران ممکن است؟

تزریق رنگ به عنبیه یکی از خطرناک‌ترین روش‌های تغییر رنگ چشم است که در آن رنگ به طور مستقیم به عنبیه تزریق می‌شود. این روش بسیار غیرقابل پیش‌بینی است و توسط جوامع پزشکی توصیه نمی‌شود. در این روش، رنگ به داخل چشم تزریق می‌شود و باعث تغییر رنگ عنبیه می‌شود. با این حال، این روش خطرات جدی مانند عفونت، التهاب، و حتی از دست دادن بینایی به همراه دارد. علاوه بر این، این روش غیرقابل بازگشت است و در صورت بروز عوارض جانبی، ممکن است هیچ راهی برای بازگشت به حالت اولیه وجود نداشته باشد. به همین دلیل، این روش توسط سازمان‌های پزشکی معتبر تأیید نشده است و انجام آن به شدت توصیه نمی‌شود.

بعضی از پزشکان، متقاضیان را به خاطر عوارض این عمل از آن منع می‌کنند. یکی از پزشکان متخصص چشم گفت وقتی کسی درباره عمل تغییر رنگ چشم از او مشورت می‌گیرد، توصیه می‌کند این عمل را انجام ندهد، چرا که حتی اگر با شیوه تازه و مدرن تزریق رنگ‌دانه روی لایه سطحی عنبیه انجام شود، به هر حال رنگ‌دانه تزریق شده به چشم، یک جسم خارجی محسوب می‌شود که می‌تواند مشکل ایجاد کند؛ ضمن این که اگر این افراد دچار آب مروارید شوند، دید جراح برای انجام عمل بسیار محدود می‌شود یا اگر این افراد در آینده دچار پارگی شبکیه شوند، عمل جراحی آنها بسیار سخت می‌شود.

منشی پزشکی که این جراحی‌ها را انجام می‌دهد با تاکید می‌گوید جراحی تغییر رنگ چشم به شیوه تزریق رنگ‌دانه هیچ عوارضی ندارد و اگر کمترین عوارضی داشت، دکتر هیچ وقت این عمل را انجام نمی‌داد؛ حرفی که با نظر «هاشم دریاباری»، رییس مرکز نظارت و اعتباربخشی امور درمان وزارت بهداشت که خودش فوق تخصص پیوند قرنیه است، متفاوت است.

او خرداد ماه در مصاحبه‌ای، تبلیغات فضای مجازی برای ترغیب به عمل جراحی تغییر رنگ چشم را نادرست خواند و گفت وزارت بهداشت انجام این عمل را به کسانی که چشم سالم دارند، توصیه نمی‌کند.

برخی از پزشکان هم در صفحات اینستاگرامی خود اگر چه عمل زیبایی تغییر رنگ چشم به شیوه «کراتوپیگمناسیون» را تبلیغ می‌کنند، اما انجام این عمل را در ایران غیرمجاز عنوان و اعلام کرده‌اند که عمل را در عمان انجام می‌دهند.

خطرات و عوارض جانبی

تغییر رنگ چشم، به ویژه روش‌های جراحی و تهاجمی، می‌تواند عوارض جانبی جدی به همراه داشته باشد. یکی از اصلی‌ترین خطرات مرتبط با این روش‌ها، عفونت است. هر گونه عمل جراحی یا تزریق می‌تواند خطر عفونت را افزایش دهد، که در صورت عدم درمان به موقع، می‌تواند منجر به مشکلات جدی‌تری مانند از دست دادن بینایی شود. علاوه بر این، تغییر رنگ چشم می‌تواند باعث افزایش فشار داخل چشم شود، که به نوبه خود می‌تواند منجر به آب سیاه (گلوکوم) شود. آب سیاه یک بیماری جدی است که در صورت عدم درمان، می‌تواند به عصب بینایی آسیب برساند و باعث از دست دادن بینایی شود. همچنین، تغییر رنگ چشم می‌تواند باعث کدر شدن عدسی چشم (آب مروارید یا کاتاراکت) شود، که این نیز می‌تواند منجر به کاهش بینایی شود. علاوه بر این، تغییر رنگ چشم می‌تواند باعث افزایش حساسیت به نور شود، که این می‌تواند زندگی روزمره فرد را تحت تأثیر قرار دهد. در موارد شدید، تغییر رنگ چشم می‌تواند منجر به از دست دادن بینایی شود، که این یک عارضه جانبی بسیار جدی و غیرقابل جبران است.

ملاحظات اخلاقی و پزشکی

تغییر رنگ چشم نه تنها یک موضوع پزشکی، بلکه یک موضوع اخلاقی نیز هست. یکی از اصلی‌ترین ملاحظات اخلاقی مرتبط با این عمل، رضایت آگاهانه است. بیماران باید به طور کامل از خطرات و عوارض احتمالی آگاه باشند و با آگاهی کامل تصمیم به انجام این عمل بگیرند. علاوه بر این، تغییر رنگ چشم برای اهداف زیبایی می‌تواند بر هویت فردی و اجتماعی تأثیر بگذارد. برخی افراد ممکن است به دلایل شخصی یا فرهنگی تمایل به تغییر رنگ چشم خود داشته باشند، اما این تصمیم باید با دقت و توجه به پیامد‌های احتمالی گرفته شود. از نظر پزشکی، تغییر رنگ چشم فقط در مواردی که برای درمان بیماری‌های چشمی ضروری است، توجیه پزشکی دارد. در غیر این صورت، انجام این عمل برای اهداف زیبایی می‌تواند خطرات غیرضروری به همراه داشته باشد.