با گسترش روش‌های دارودرمانی در دنیا و حضور پررنگ استارت‌آپ‌های دانش‌بنیان در حوزه داروسازی، هر روز شاهد تمایل بیشتر دانشجویان داروسازی و علوم پایه و نوین به حضور در صنعت داروسازی هستیم؛ دانشجویانی که حضور در صنعت داروسازی و بومی‌سازی دانش یک محصول جدید را نهایت ارزش‌آفرینی می‌دانند و سودای تولید و ارائه به‌روزترین داروها را به جامعه پزشکی و بیماران دارند. گسترش شبکه‌های ارتباطی و بهره‌گیری از هوش مصنوعی موجب شده است که اطلاعات ارزشمندی از تحقیقات دارویی در موسسات تحقیقاتی و شرکت‌های کوچک استارت‌آپی دنیا به گوش دانشجویان کشور برسد و آنان هم با امید و انگیزه بالا خود را در مسیر خلق دانش فنی محصولات جدید و تاثیرگذاری حداکثری در جامعه ببینند؛ آنان که خود را از نظر هوش و پشتکار، کمتر از دانشجویان داروسازی کشورهای توسعه یافته نمی‌دانند، می‌کوشند تا در فضای نوآوری و کارآفرینی کشور وارد شده و برای توسعه محصولات دانش‌بنیان و به‌روز دنیا، تلاش کنند. ساعت‌ها کلاس‌های عملی در آزمایشگاه، کارآموزی صنعت، دوره‌های فوق برنامه آشنایی با مهارت‌های موردنیاز صنایع دارویی، حضور در سمینارها و نمایشگاه‌های تخصصی، بازدید از شرکت‌های پیشرو و موفق داروسازی کشور، ایجاد شبکه موثر با فعالین صنعت و … همه و همه برای شوق حضور در صنعت داروسازی و خلق ارزش در جامعه است. زمانی که که از کیفیت پایین برخی اقلام دارویی تولید داخل از پزشکان و خانواده شنیده می‌شود این دانشجویان داروسازی و علوم پایه و نوین هستند که به واسطه مطالعه شرکت‌های پیش‌رو و روش‌های نوین دارورسانی، عزم خود را برای تولید محصولات با کیفیت با الزامات علمی و قابل رقابت با نمونه‌های خارجی جزم می‌کنند؛ صحبت از صادرات غیرنفتی، توسعه شرکت‌های دانش‌بنیان، همکاری مشترک با شرکت‌های همسایه از یک طرف و شنیدن خبر سرمایه‌گذاری و پیشرفت‌های کشورهای حوزه خلیج فارس در بخش دارو و سلامت، دانشجویان را بیش از پیش تشویق می‌کند تا خود را برای حضور در عرصه بین‌المللی و همکاری و رقابت با شرکت‌های داروسازی منطقه آماده کنند؛ جایی که دانش، مهارت، کیفیت، دارا بودن دانش فنی و محصولات روز دنیا حرف اول و آخر را می‌زند. در شرایط اقتصادی حال حاضر که روز به روز امید دانشجویان به داشتن یک زندگی حداقلی در حال از بین رفتن است تنها انگیزه برای ماندن و ادامه دادن، رویای حضور در صنعتی است که بتوانند دستکم در حوزه تخصصی خود دعای خیر بیماران را از منظر دسترسی به داروهای روز دنیا و با کیفیت با چشم ببینند و شاهد حسرت خوردن مردم کشور خود در این بخش نباشند؛ مردمی که بعضا برای دسترسی به یک داروی جدید ‌و موثر می‌بایست آواره کشورهای همسایه باشند! حال در چنین فضای فکری و امید به خلق فردای مطلوب‌تر، شاهد صحبت از عقب‌گرد سیستم دارویی کشور به دهه‌ها قبل هستیم؛ سیستمی که در آن کیفیت، رقابت، توسعه و تولید داروهای جدید، تلاش برای کمی بهتر بودن و … معنایی ندارد! همه شرکت‌ها ملزم به تولید با یک اسم مشخص هستند و می‌بایست با یک قیمت یکسان در بازار حضور داشته باشند! با این نگاه کمونیستی و شکست‌خورده چه انگیزه‌ای برای حضور در صنعت باقی می‌ماند؟! رویای توسعه داروهای جدید را کجا باید پیاده‌سازی کرد؟! چه مشوقی برای سرمایه‌گذاری و بهبود زیرساخت جهت تولید داروی با کیفیت باقی می‌ماند؟! همه با یک اسم و یک قیمت؟!!! چه ارزش افزوده‌ای از این سیاست نصیب صنعت داروسازی کشور می‌شود تا برای تعالی خود اقدام کند؟! این صنعت در دوره کارآموزی چه حرفی برای گفتن به دانشجویان دارد؟! اساتید دانشگاه از چه پیشرفت و آینده‌ای در سر کلاس‌های درس سخن خواهند گفت؟! دغدغه آوارگی مردم در کشورهای همسایه برای خرید داروی جدید چه؟! چه آینده کاری‌ای در صنعت برای دانشجویان با این سیاست ضد توسعه و کیفیت وجود دارد؟! اصلا صنعت انگیزه و توان جذب تازه فارغ‌التحصیلان را برای توسعه داروهای جدید خواهد داشت؟! صنعتی که می‌تواند سکوی پرواز باشد، باتلاقی خواهد شد که زیرساخت‌های موجود خود را هم نابود می‌سازد! مگر دائم بر طبل حمایت از تولید داخل کوبیده نمی‌شود؟ مگر هر سال به یک اسم مرتبط با تولید و رونق آن نام‌گذاری نمی‌گردد؟ مگر همه جا اسم دانش‌بنیان و حمایت از آن نیست؟ این چه حمایت از تولید است؟! کدام شرکت تولیدی با این سیاست می‌تواند واحد تحقیق و‌ توسعه خود را گسترش دهد؟ و این یعنی عدم اشتیاق به بهره‌گیری از تازه فارغ‌التحصیلان! یعنی آن همه امید و رویای خلق ارزش، هیچ!!!

در همین درگیری‌های ذهنی برای اتخاذ این سیاست‌های عقب مانده و دغدغه اشتغال، ناگهان خبر می‌آید که چند کشور همسایه قرار است در سال ۲۰۳۰ قله‌هایی را در حوزه دارو و سلامت فتح کنند؛ در بعضی حوزه‌های تخصصی سلامت قرار است نه اول منطقه که بلکه محل مراجعه جهانی شوند؛ ما هم البته صحبت از قله زیاد می‌کنیم ولی این کجا و آن کجا… .

بزرگی می‌گفت با توسعه تکنولوژی و پیشرفت کشورها، ضرب‌المثل‌ها در حال تغییر معنا هستند؛ راست می‌گفت! “واقعا مرغ همسایه غاز است” و باید کوله را بست و به دنبال آن رویاهای زیبا در کشورهای همسایه گشت!