به گزارش رکنا، در حال حاضر درمان قطعی برای آرتروز (به‌ویژه آرتروز مفاصل) وجود ندارد، اما می‌توان با روش‌های مختلف شدت علائم آن را کاهش داده و کیفیت زندگی افراد مبتلا را بهبود بخشید. درمان‌ها معمولاً شامل گزینه‌های زیر می‌شوند:

    دارودرمانی: مسکن‌ها (مانند ایبوپروفن یا استامینوفن) برای کاهش درد و التهاب مفاصل استفاده می‌شوند. داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) و داروهای بیولوژیک هم در موارد پیشرفته‌تری ممکن است تجویز شوند.

    فیزیوتراپی و ورزش: انجام تمرینات فیزیوتراپی برای تقویت عضلات اطراف مفصل و بهبود انعطاف‌پذیری مفاصل می‌تواند مفید باشد. ورزش‌های سبک مانند پیاده‌روی و شنا به کاهش فشار بر مفاصل کمک می‌کند.

    کاهش وزن: در صورتی که فرد اضافه وزن داشته باشد، کاهش وزن می‌تواند فشار بر مفاصل زانو و سایر مفاصل را کاهش دهد.

    جراحی: در برخی موارد پیشرفته که درد و محدودیت حرکتی شدید است، ممکن است جراحی لازم باشد. جراحی‌های ممکن شامل آرتروپلاستی (تعویض مفصل) یا آرتروسکوپی (عمل جراحی کم تهاجمی برای بررسی یا درمان مفصل) می‌شود.

    درمان‌های جایگزین و مکمل: برخی از افراد از درمان‌هایی مانند طب سوزنی، ماساژ، یا استفاده از مکمل‌های غذایی مانند گلوکوزامین و کندروئیتین بهره می‌برند.

در نهایت، برای مدیریت آرتروز، توصیه می‌شود که با پزشک متخصص مشورت کنید تا یک برنامه درمانی مناسب برای وضعیت خاص خود داشته باشید.

آرتروز (به ویژه آرتروز مفصل) یک بیماری مفصلی است که به تدریج باعث تخریب غضروف‌ها می‌شود و باعث درد، سفتی و محدودیت حرکت مفصل می‌شود. این بیماری معمولاً در مفاصل زانو، ران، ستون فقرات، دست‌ها و انگشتان شایع است. در ادامه، توضیحات بیشتری درباره روش‌های مختلف درمان و مدیریت آرتروز آورده شده است:

1. دارودرمانی

    مسکن‌ها و ضد التهاب‌ها: داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن، ناپروکسن و دیکلوفناک برای کاهش درد و التهاب استفاده می‌شوند. این داروها می‌توانند به تسکین علائم کمک کنند، اما باید تحت نظر پزشک مصرف شوند چون مصرف طولانی‌مدت می‌تواند عوارضی مانند آسیب به معده یا کلیه‌ها ایجاد کند.

    مسکن‌های ضعیف: در صورتی که داروهای NSAIDs جوابگو نباشند، ممکن است داروهای مسکن ضعیف مانند استامینوفن تجویز شوند.

    استروئیدها: در موارد شدید، پزشک ممکن است تزریق استروئیدهای کورتیکوستروئید به داخل مفصل را توصیه کند. این کار می‌تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند، اما باید از آن به میزان محدودی استفاده کرد.

    داروهای بیولوژیک و درمان‌های جدید: داروهای جدیدتری که برای آرتروز استفاده می‌شوند شامل داروهایی هستند که به سیستم ایمنی بدن تأثیر می‌گذارند (داروهای بیولوژیک). این داروها به ویژه در درمان آرتروزهای التهابی مانند آرتریت روماتوئید موثر هستند.

2. فیزیوتراپی و ورزش

    فیزیوتراپی: یک برنامه فیزیوتراپی اختصاصی می‌تواند به کاهش درد و بهبود تحرک مفصل کمک کند. فیزیوتراپ‌ها تمرینات خاصی برای تقویت عضلات اطراف مفصل تجویز می‌کنند تا بار اضافی از روی مفصل برداشته شود.

    ورزش‌های سبک: ورزش‌های غیر ضربه‌ای مانند شنا، پیاده‌روی، یا دوچرخه‌سواری می‌توانند به تقویت عضلات و بهبود دامنه حرکتی مفصل کمک کنند. مهم است که ورزش‌ها به آرامی شروع شوند تا فشار زیادی به مفصل وارد نشود.

3. کاهش وزن

    تأثیر وزن بر مفاصل: اضافه وزن باعث فشار بیشتری به مفاصل، به ویژه مفاصل زانو، می‌شود. کاهش وزن می‌تواند فشار وارد شده بر این مفاصل را کاهش دهد و در نتیجه درد و التهاب را کاهش دهد.

    رژیم غذایی سالم: یک رژیم غذایی متعادل که شامل مواد مغذی مانند ویتامین D و کلسیم باشد می‌تواند سلامت استخوان‌ها و مفاصل را تقویت کند.

4. درمان‌های جراحی

    آرتروپلاستی (تعویض مفصل): در مواردی که آرتروز به شدت پیشرفت کرده باشد و دیگر درمان‌های محافظه‌کارانه مؤثر نباشند، جراحی تعویض مفصل (به ویژه تعویض مفصل زانو یا هیپ) ممکن است پیشنهاد شود. این جراحی می‌تواند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی بیمار را بهبود بخشد.

    آرتروسکوپی: این جراحی کم تهاجمی شامل وارد کردن یک دوربین و ابزار جراحی از طریق برش‌های کوچک به داخل مفصل است. معمولاً برای برداشتن بافت‌های آسیب‌دیده یا ترمیم غضروف‌ها از این روش استفاده می‌شود.

5. درمان‌های جایگزین و مکمل‌ها

    گلوکوزامین و کندروئیتین: این مکمل‌ها به عنوان داروهای ضد آرتروز شناخته می‌شوند و برخی از مطالعات نشان داده‌اند که می‌توانند به کند کردن روند تخریب غضروف کمک کنند، هرچند شواهد موجود محدود است.

    طب سوزنی و درمان‌های دستی: برخی افراد از طب سوزنی یا درمان‌های دستی (مثل ماساژ درمانی) برای کاهش درد استفاده می‌کنند. این درمان‌ها ممکن است برای برخی افراد مفید باشند، اگرچه تحقیقات علمی در مورد اثربخشی آن‌ها هنوز ادامه دارد.

6. تغییرات در سبک زندگی

    استراحت مناسب: استراحت دادن به مفصل‌های آسیب‌دیده می‌تواند از تشدید درد جلوگیری کند، اما نباید به طور مداوم مفصل را بی‌حرکت نگه داشت. انجام حرکات کششی و فعالیت‌های ملایم به جلوگیری از سفت شدن مفصل‌ها کمک می‌کند.

    استفاده از وسایل کمکی: برخی افراد برای کاهش فشار بر مفصل‌ها از وسایل کمکی مانند عصا یا بریس استفاده می‌کنند. این وسایل می‌توانند به افراد کمک کنند تا تعادل بیشتری داشته باشند و از آسیب بیشتر جلوگیری کنند.

7. درمان‌های جدید و تحقیقاتی

    درمان‌های سلول‌های بنیادی: تحقیقات در زمینه درمان‌های سلول‌های بنیادی برای ترمیم غضروف‌های آسیب‌دیده در حال انجام است. این درمان‌ها هنوز در مراحل آزمایشی هستند، اما ممکن است در آینده گزینه‌ای جدید برای درمان آرتروز ارائه دهند.

در نهایت، مهم‌ترین نکته این است که درمان آرتروز باید به طور شخصی‌سازی‌شده برای هر فرد انجام شود. هر فرد ممکن است نیازهای متفاوتی داشته باشد، بنابراین همکاری با پزشک برای طراحی یک برنامه درمانی جامع و متناسب با شرایط خاص بسیار حیاتی است.

جدول بهترین درمان های آرتروز در دنیا

در اینجا جدول کاملی از برخی از بهترین روش‌های درمان آرتروز در دنیا آورده شده است. این روش‌ها شامل درمان‌های دارویی، جراحی، فیزیوتراپی، و درمان‌های جدید هستند که به افراد مبتلا به آرتروز کمک می‌کنند تا درد و علائم را مدیریت کنند.