به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، سیده هاجر جعفری متولد سال ۱۳۵۷ کارشناس الهیات و کارشناس ارشد روانشناسی مسئول خیریه «باور امید» و انجمن سی‌بی‌آر شهرستان برازجان استان بوشهر است. سی‌بی‌آر یک انجمن جامعه محور است که حول توانمند سازی معلولین و جوامع محلی کار انجام می‌دهد.

در این منطقه ۷ هزار معلول وجود دارد که بیشتر آنها ثمره ازدواج فامیلی هستند. علاوه بر آن فلج اطفال هم زیاد است. شنوایی و معلولیت ناشی از تصادفات در رده‌های بعدی هستند.

خانم جعفری الهیات خوانده بود، اما تصمیم گرفت به خاطر وظیفه‌ای که بر آن متعهد شده بود، در رشته روانشناسی تحصیل کند تا بتواند در حوزه معلولین و مسائل آنها فعالیت کند. این ادامه تحصیل به او کمک کرد تا بتواند جلسات و کارگاه‌های مختلفی را برگزار کند. از سال ۱۳۸۹ مؤسسه خیریه باور امید را در برازجان تأسیس کردند و با تمرکز بر محله محروم علی آبادی کار‌ها در شهر را توسعه دادند. آنها محله‌ها را به شش قسمت تقسیم کرده و مقر هر کدام را مسجد محل قرار می‌دهند. مسائلی که جزو نیاز‌های محله است رصد می‌شوند و با همکاری و همراهی همه مؤسسات و نهاد‌ها و خیریه‌ها برای حل آن اقدام می‌شود.

این خیریه در هر روستا یک پایگاه دارد و این پایگاه‌ها یک مسئول دارند که با نام تسهیل‌گر شناخته می‌شود. یک شورای توان‌بخشی هفت‌نفره هم وجود دارد که یک عضو شورای دهیاری، یکی از معتمدین محلی، یک نماینده از خانواده معلولین، بهورز روستا، یک نفر از معلولین و همین فرد تسهیل‌گر که مسؤول پایگاه است در آن عضویت دارند. این شورا ماهیانه جلسه برگزار کرده و مشکلات معلولین را رصد می‌کند و خدماتی که می‌توانند علاوه بر خدمات بهزیستی به آنها ارائه کنند را در جلسه بررسی می‌کنند. شورا از هر طریقی که بتواند به آنها کمک می‌کنند

خام جعفری خود در روستا زندگی می‌کرد. شورای روستا به دنبال او آمد و او را به جلسه‌ای در فرمانداری دعوت کرد. در این جلسه که مشاور امور بانوان فرمانداری و مسئولین بهزیستی حضور داشتند و، چون نیاز به همکاری افراد مؤثر در روستا‌ها وجود داشت از خانم جعفری هم دعوت شد.

او از آن زمان شروع به فعالیت کرد و از بین کسانی که آمده بودند، به عنوان مسؤول انجمن سی‌بی‌آر شهرستان انتخاب شد.

این انجمن خدماتی شامل تهیه وسایل توانبخشی، ساخت مسکن، مناسب سازی سرویس بهداشتی و مکان رفت و آمد، وام‌های بلاعوض اشتغال‌زایی و هر چیزی که خانواده به آن نیاز داشته باشد، ارائه می‌دهد. مثلاً در فصل سرما برای نیازمندان بخاری و در فصل گرما کولر برایشان تهیه می‌کنند. اگر وسایل آنها خراب شده باشد تعمیر کار پیدا می‌کنند تا به صورت رایگان این وسایل را برای آنها تعمیر کند. علاوه بر اینها کلاس‌های پیشگیری هم در سطح شهر و روستا برگزار می‌کنند.

برای پرداخت تسهیلات به معلولین صندوق‌های قرض الحسنه‌ای را تأسیس کرده‌اند که هر ۱۰ نفر یک صندوق را تشکیل می‌دهند. وام‌های ۱۰۰ میلیون تومانی از صندوق کارآفرینی امید به حساب آنها واریز می‌شود و با ذخیره ماهیانه خودشان ترکیب می‌شود. سپس افراد دارای معلولیت طرح‌هایی ارائه می‌دهند که چه کار‌هایی می‌خواهند انجام بدهند که با توانایی آنها تناسب دارد. پس از بررسی به نسبت آن شغل و طرحی که دارند به آنها وام می‌دهند و با نظارت انجمن تلاش می‌کنند خودکفا شوند.