به گزارش پایگاه خبری بورس پرس،
اعضا کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس درباره روابط خارجی با بهره گیری از ابزار مذاکره با صدور بیانیه ای اعلام کردند: در روابط خارجی با کشورهای دیگر، تامین منافع ملت ایران، مهم‌ترین اصل حاکم بر آن است و مسئولین باید از تمام ابزار ممکن جهت استیفای منافع ملت استفاده کنند. یکی از آن ابزارها، مذاکره با کشورهای دیگر است.
روشن است که تنها قید قابل تصور، ضربه به منافع ملت است. یعنی اگر استفاده از مذاکره در مواجهه با یک کشور خاص،موجب تحمیل خسارت به منافع ملت ایران گردد، تمسک به آن توجیه‌پذیر و عاقلانه نخواهد بود. براین اساس با عنایت به اینکه تقریبا در تمام موارد، مذاکره با آمریکا، خسارت‌های گسترده‌ای را به منافع ملت ایران وارد کرده، مذاکره با این کشور متخاصم، عاقلانه نخواهد بود.
برای‌نمونه، پس از چندسال مذاکره جدی با آمریکا و وصول به توافقنامه برجام، ایران، تعهدات بسیار گسترده‌ای را متعهد شده است. از جمله ایران متعهد شده رآکتور آب‌سنگین اراک را بتُن‌ریزی کند، سطح غنی‌سازی را کاهش دهد، ذخایر بیش از ۱۰ تُنی را به ۳۰۰ کیلو کاهش دهد، محدودیت‌های گسترده در تحقیق و توسعه را بپذیرد، حق استفاده از سانتریفیوژ بالاتر از نسل اول را نداشته باشد، سایت غنی‌سازی فردو را تعطیل و به سایت غیرغنی‌سازی تبدیل کند، مرکز جدید غنی‌سازی ایجاد نکند، تولید سانتریفیوژها را تعطیل کند، و … به‌طوری‌که قریب به 100 حق هسته‌ای از ملت ایران در برجام سلب شده است.
اما برغم اینکه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در فواصل مختلف ۱۵ بار تایید کرده که ملت ایران به تمام تعهدات به‌طور کامل، عمل کرده در مقابل، رژیم آمریکا به هیچ‌کدام از تعهدات خود در رفع تحریم‌ها، عمل نکرد بلکه بر آنها افزوده و تحریم‌ها را از حدود ۶۰۰ مورد به چند هزار مورد علیه ملت ایران رسانده و از توافقنامه برجام خارج شده است.
در مواجهه با چنین موجوداتی، آیا می‌توان به آنها اعتماد کرد و دوباره با آنها توافق دیگری امضا کرد؟ رژیمی که به هیچ تعهد پایبند نبوده و بارها در توافق با ملت ایران، تخلف کرده و حتی در همین روزهای اخیر نیز تحریم‌های جدیدی علیه ملت ایران وضع کرده آیا قابل اعتماد بوده و می‌توان توافق دیگری را امضا کرد؟
مذاکره با رژیم آمریکا، جز تحمیل خسارت به منافع ملت ایران نتیجه‌ای در پی نخواهد داشت. در واقع مذاکره با آمریکا، ممنوع نیست بلکه مضر است. به فرموده قرآن کریم، وعده‌های شیطان جز دروغ و فریب نیست: «یعدهم و یمنّیهم و ما یعدهم الشیطان الا غرورا» (نساء/۱۲۰) شیوه شیطان این است که وعده می‌دهد و سپس تخلف می‌کند: «و قال الشیطان لما قضی الامر إن الله وعَدَکم وعدَ الحق و وعدتُکم فأخلفتُکم».(ابراهیم/۲۲)
از سوی دیگر، حل مشکلات اقتصادی با التماس از دشمن بد عهد و ظالم، میسر نیست بلکه با نگاه به داخل، اعتماد به متخصصین داخلی و شرکت‌های دانش‌بنیان، رونق تولید و راه‌اندازی کارخانه‌ها، مشارکت دادن مردم در تولید، تصمیم عاقلانه و کارشناسانه گرفتن، شرطی نکردن اقتصاد، ارتباط با کشورهای دوست و به‌ویژه همسایگان، و … میسر خواهد بود.
انتهای پیام
source