نحوه تاثیر متادون بر کبد و کلیه

متادون و کبد

کبد به‌عنوان یکی از اعضای حیاتی بدن و مرکز اصلی متابولیسم داروها، نقش مهمی در تجزیه متادون ایفا می‌کند. پس از ورود متادون به بدن و جذب در جریان خون، این دارو به کبد منتقل می‌شود. در کبد، آنزیم‌های کبدی متادون را به متابولیت‌های فعال و غیرفعال تبدیل می‌کنند.

این فرآیند متابولیزه شدن برای تأثیرگذاری درمانی متادون ضروری است، اما اگر مصرف متادون طولانی‌مدت باشد یا دوز مصرفی بیش از حد باشد، فشار زیادی بر کبد وارد می‌شود. این فشار می‌تواند منجر به افزایش سطح آنزیم‌های کبدی، التهاب کبد و حتی آسیب‌های جدی مانند هپاتیت دارویی یا سیروز شود.

متادون و کلیه‌ها

پس از متابولیزه شدن در کبد، متادون و متابولیت‌های آن از طریق جریان خون به کلیه‌ها می‌رسند. کلیه‌ها وظیفه تصفیه خون و دفع مواد زائد از طریق ادرار را بر عهده دارند. مصرف متادون در طولانی‌مدت می‌تواند بار کاری اضافی بر کلیه‌ها وارد کند و عملکرد طبیعی آن‌ها را مختل کند.

اختلال در عملکرد کلیه‌ها ممکن است به بروز مشکلاتی مانند تغییر در حجم و رنگ ادرار، کاهش توانایی دفع سموم، افزایش فشار خون و در موارد حاد، نارسایی کلیوی منجر شود.

فشار مضاعف بر کبد و کلیه‌ها

مصرف متادون همچنین می‌تواند تعادل الکترولیت‌های بدن را مختل کند و در نتیجه عملکرد این دو عضو را بیش از پیش به خطر بیندازد. این وضعیت ممکن است علائمی نظیر خستگی، گرفتگی عضلات، و ورم دست‌ها و پاها را به دنبال داشته باشد.

برای پیشگیری از این مشکلات، نظارت مداوم بر عملکرد کبد و کلیه در طول درمان با متادون و مشاوره با پزشک ضروری است. در صورت بروز علائم هشداردهنده، باید اقدامات درمانی سریع انجام شود.