برترین‌ها – زهره آقایانی: سالهاست که پاییز با تمام و لطافت و زیبایی که دارد دیگر طعم و معنای خود را از دست داده است. نه خبری از باران‌های پاییزی است و نه حتی خبری از هوای تمیز و پر از اکسیژن است. قدم زدن در شهر مثل  عبور از اتاق گاز شده است. بماند که حجم زیادی از امراض هم دقیقا با آمدن همین فصل وسوسه‌انگیز آغاز می‌شود. به گفته شاهسونی رییس گروه سلامت هوا و تغییر اقلیم وزارت بهداشت، «افزایش قابل توجه بیماری‌های قلبی و عروقی یا ریوی و مرگ زودرس در بیماران قلبی و سالمندان و همچنین افزایش قابل توجه علائم تنفسی در کل جمعیت در این شرایط رخ می‌دهد و سالانه ۴۰ تا ۵۰ همت در این خصوص برای درمان بیماران به نظام سلامت تحمیل می‌شود» از طرفی براساس آخرین آمار منتشره شده وزارت بهداشت در سال ۱۴۰۲، بالغ بر ۳۰‌هزار و ۶۰۰ مرگ منتسب به آلودگی هوا در ۵۷ شهر کشور با جمعیت ۴۸ میلیون نفری گزارش شده است.

از این روی در دولت چهاردهم تصمیات متفاوتی اتخاذ شد . قطعی زمانبند شده برق شهری به ازاء متوقف شدن مازوت سوزی در سه نیروگاه. در همین راستا بود که چندی پیش قائم‌پناه معاون اجرایی رئیس جمهور تاکید کرد «تصمیم به متوقف شدن مصرف سوخت مازوت ممکن است منجر به کاهش تولید برق در شبکه توزیع و خاموشی شود اما چاره‌ای نداریم زیرا نمی‌توانیم شاهد مرگ مردم بر اثر آلودگی باشیم.» و افکار عمومی خرسند از این که جان و سلامت مردم برای دولت چهاردهم مهم بوده و چاره‌اندیشی را آغاز کرده است و با این که خاموشی‌ها باب میل هیج کس نبود اما رضایت نسبی، از خود نشان داد و برنامه زمانبندی شده قطعی برق آغاز شد. اما متاسفانه همانطور که در چند روز اخیر شاهد آن بودیم چتر سیاه آلودگی هوا، گسترده‌تر از گذشته همچنان آسمان شهر را تیره و تار کرده و خبری از آسمان آبی نشد. از سویی مسولان امر هم هیچ توضیح قانع کننده‌ای در چنته نداشتند. این در حالی است که بی وقفه و منظم برنامه قطعی برق اجرا شده است! هر چند برای صحت سنجی قول‌های دولت کمی زود است اما ظاهرا همچنان صداقت و راستی، حلقه مفقوده ارکان مختلف مدیریتی کشور ماست و قرار نیست که مسولان با مردم از در صداقت وارد شوند. مردم می‌خواهند بدانند چرا شهر خاموش شد اما آسمان آبی نشد؟!