انگورهای قرمز و سبز هر دو دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی هستند. با این وجود، انگورهای قرمز حاوی آنتوسیانین ها هستند که در انگورهای سبز یافت نمی شوند. انگور قرمز همچنین حاوی مقدار بیشتری از آنتی اکسیدان رسوراترول است.

حقایق تغذیه ای انگور سبز در برابر انگور قرمز

شباهت های انگورهای سبز و قرمز

همه رنگ های انگور حاوی پلی فنول ها هستند که در پوست، گوشت و دانه های انگور یافت می شوند. پلی فنول ها فعالیت آنتی اکسیدانی را تقویت می کنند و پژوهش های جدید نشان می دهد که آنها دارای مزایای سلامتی مانند حمایت از سلامت قلب و سلامت سالمندی هستند.

مولکول های زیست فعال هستند، از جمله موارد زیر:

اسیدهای فنولیک

فلاونوئیدها

استیلبن ها

پروآنتوسیانیدین ها (تانن های متراکم)

این ترکیبات دارای مزایای سلامتی مانند فعالیت هایی هستند که:

آنتی اکسیدان هستند

ضد التهاب هستند

ضد میکروب هستند

ضد سرطان هستند

ترکیبات فنولی در انگور شامل موارد زیر می شوند:

اسید کافئیک

کاتچین گالات

اپیکاتچین

اسید گالیک

اسید پروتوکاتچوئیک

روتین

انگورها همچنین دارای محتوای بالایی از موارد زیر هستند:

ویتامین ها

مواد معدنی

لیپیدها

فیبر

فیبر موجود در انگور آن را برای درمان و پیشگیری از یبوست مفید می کند.

انگورها بخشی از رژیم غذایی کم فودمپ (FODMAP) هستند. برخی تحقیقات دریافته اند که خوردن دو تا سه وعده روزانه میوه تازه کم فودمپ ممکن است به کاهش خطر سندرم روده تحریک پذیر (IBS) و جلوگیری از شعله ور شدن آن در افراد مبتلا به این شرایط کمک کند.

انگورها سرشار از ویتامین ث هستند که در سلامت سیستم ایمنی، رشد بافت همبند و بهبود زخم نقش مهمی دارد.

آنها همچنین سرشار از پتاسیم هستند که تأثیر مفیدی بر فشار خون، کلسترول، انتقال سیگنال عصبی و سلامت قلب، کلیه، استخوان و ریه دارد.

ویتامین کا (K) موجود در انگور به لخته شدن خون و سلامت استخوان کمک می کند.

انگورها منبع آنتی اکسیدان های قوی رسوراترول و پتروستیلبن هستند.

از دیگر مزایای سلامتی بالقوه انگور می توان به موارد زیر اشاره کرد:

ارتقاء سلامت چشم

حمایت از سلامت شناختی و مغز

کمک به بهبود انعطاف پذیری و تحرک مفاصل

کمک به کاهش خطر بیماری قلبی عروقی و عوامل خطر مانند فشار خون بالا و کلسترول بالا

پشتیبانی از سلامت روده بزرگ

تفاوت های انگورهای سبز و قرمز

مزه

انگورهای قرمز به طور معمول شیرین تر از انگورهای سبز هستند. انگورهای سبز به طور معمول طعم ترش تری نسبت به انگورهای قرمز دارند.

رسوراترول

هر دو انگور قرمز و سبز دارای رسوراترول هستند، اما انگورهای قرمز و بنفش حاوی مقدار بیشتری از آن نسبت به انگورهای سبز هستند.

مشخص شده است که رسوراترول دارای خواص آنتی اکسیدانی، ضد التهابی، محافظت کننده از قلب، محافظت کننده عصبی و ضد سرطان است.

آنتوسیانین ها

در حالی که انگور سبز بیشتر پلی فنول های خود را به شکل فلاونول ها دارد، انگور قرمز بیشتر آنها را به شکل آنتوسیانین ها دارد.

آنتوسیانین ها رنگدانه هایی هستند که رنگ قرمز را به انگور می بخشند. آنها همچنین دارای خواصی از جمله موارد زیر هستند:

آنتی اکسیدان هستند

ضد دیابت هستند

ضد سرطان هستند

ضد التهاب هستند

ضد میکروب هستند

آنتوسیانین های به دست آمده از پوست انگور به عنوان یک افزودنی غذایی بنفش در غذاهای بنفش مانند مرباها و نوشیدنی ها استفاده می شوند.

نتیجه گیری: کدام انگور بهتر است؟

اینکه کدام انگور بهتر است بستگی به چیزی دارد که شما در پی آن هستید. همه انگورها دارای عناصری هستند که اثرات مفیدی بر سلامتی دارند، اگرچه  انگورهای تیره تر مانند انگور قرمز ممکن است حاوی آنتی اکسیدان های بیشتری باشند.

انتخاب اینکه کدام نوع انگور را مصرف کنید بیشتر به ترجیح شما بستگی دارد.