در این مقاله به بررسی انواع هپاتیت ، راه‌های انتقال و روش‌های پیشگیری از آن‌ها می‌پردازیم.

با انواع هپاتیت و راههای انتقال هریک آشنا شوید

به گزارش خط سلامت التهاب کبد به هر دلیلی را هپاتیت می نامند که می تواند در اثر برخی بیماری های غیر عفونی از جمله بیماری های داخلی، بعضی بیماری های روماتیسمی، بالا رفتن میزان سموم در بدن و… ایجاد شود. گاهی اوقات کبد در جریان بیماری های عفونی عمومی از جمله سرخک، سرخجه، آبله مرغان و … نارسا می شود گاهی هم عامل التهاب عفونت و .. است با این توضیحات به طور کلی آن چه که در اصطلاح عموم هپاتیت شناخته شده است بیشتر هپاتیت های ویروسی الفبایی A، B، C، D، E و … هستند که اهمیت شان از سایر ویروس ها بیشتر است. این بیماری ممکن است در اثر ویروس ها، داروها و یا مصرف الکل ایجاد شود، اگر چه شایع ترین علت این بیماری هپاتیت ویروسی می باشد . انواع مختلفی از هپاتیت ویروسی وجود دارد که رایج ترین آن ها نوع A, B و C است.

علائم هپاتیت چیست ؟

اغلب اوقات هپاتیت در مرحله حاد با علائمی همراه نیست اما اگر دارای علامت باشد ، عمومی خواهند بود و برخی از آن ها عبارتند از:

•  خستگی
•  حالت تهوع
•  کاهش اشتها
•  تب خفیف
•  درد خفیف شکمی 

برخی علائم خاص تر نیز عبارتند از : 

•  زردی پوست و چشم
•  رنگ تیره ادرار

 هپاتیت A

هپاتیت های ویروسی به طور کلی مسری هستند و بنابراین این نوع از هپاتیت نیز مسری خواهد بود. این بیماری از طریق فرد به فرد، دست های آلوده به مدفوع که به خوبی شسته نشده اند، خوراکی ها و آب آلوده و غیره منتقل خواهد شد.

این نوع از هپاتیت خفیف است و بسیاری از افراد حتی نمی دانند که به آن مبتلا هستند. این ویروس توسط خود بدن به سرعت ازبین می رود و آسیب طولانی مدت ایجاد نمی کند.

بهداشت خوب و شستن تمیز دست ها و خوراکی ها به جلوگیری از این هپاتیت کمک خواهد کرد.

هپاتیت A هیچ درمانی ندارد زیرا خود به خود درمان خواهد شد. تهوع شایع ترین علت این نوع هپاتیت است که سیراب ماندن به درمانش کمک می کند و به همین دلیل توصیه می شود از انجام ورزش ها و کارهای پرجنب و جوش که فرد را تشنه می کند خودداری کرد. 

هپاتیت B

اکثر بزرگسالانی که به هپاتیت B مبتلا می شوند هیچ یک از علائم خفیف را ندارند و ویروس خود به خود ازبین خواهد رفت اما با این وجود حدود 5 درصد از مردم قادر به ازبین بردن این ویروس نیستند.

به عنوان مثال:

اگر مادری مبتلا به این نوع از هپاتیت باشد، نوزادی را که بدنیا میاورد در 90 درصد اوقات نیز مبتلاست اما برای ادامه زندگی ممکن است دچار بیماری های کبدی، آسیب به کبد ، نارسایی و سرطان کبد شود.

هپاتیت B از طریق تماس با خون آلوده ، رابطه زناشویی محافظت نشده، به اشتراک گذاشتن سوزن تزریق فرد آلوده و وسایل شخصی همچون مسواک منتقل می شود. در 90 درصد اوقات از مادر به شیرخوار نیز منتقل خواهد شد.

برای هپاتیت B درمانی مبنی بر کنترل ویروس انجام می گیرد به این صورت که پزشک با تجویز دارو سعی بر کنترل آن و جلوگیری از آسیب رساندن به کبد دارد.

واکسینه شدن نیز می تواند راهی برای محفوظ ماندن در برابر هپاتیت AوB باشد. مراکز بهداشت واکسن هپاتیت A را برای کودکان 12-23 ماهه و بزرگسالانی که در معرض این هپاتیت هستند تزریق می کنند. اگر مادری مبتلا به هپاتیت مزمن نوع B باشد نوزاد نیز باید واکسن هپاتیت B و ایمونوگلوبین آن را دریافت کند.

  

هپاتیت C

هپاتیت C نیز یک ویروس مسری است که در صورت ابتلا به نوع حاد آن بقیه افراد بصورت مزمن این بیماری را خواهند گرفت. این هپاتیت باعث آسیب جدی به کبد، نارسایی کبدی ، سرطان کبد و حتی مرگ می شود. این هپاتیت در درجه اول از طریق تماس با خون آلوده ، به اشتراک گذاشتن سوزن، خالکوبی و تتو روی بدن، رابطه زناشویی محافظت نشده، ویروس اچ آی وی، مصرف کنندگان مواد مخدر غیرقانونی و از مادر به شیرخوار منتقل می شود.

خوشبختانه درمان هپاتیت نوع C تحول یافته است و تعدادی از داروهای اولیه آن منسوخ شده اند.

داروهایی که در حال حاضر تجویز می شوند عبارتند از:

• اینترفرون (تزریقی)
• ریباورین
• الباسویر
• گرازوپرویر
• سوفوسویر
• پاریتاپرویر
• ریتوناویر
•  آمبیستوویر
• داسابویر
• سیسپروویر 

داکلاستویر که بصورت خوراکی (قرص) می باشند.

شخصی که به عفونت هپاتیت C مبتلاست دارای برخی از علائم و نشانه های زیر خواهد بود:

•  استفراغ
•  تب خفیف رو به شدید
• خستگی
•  درد شکمی
•  بی اشتهایی
•  حالت تهوع
•  درد مفاصل
•  ادرار تیره
•  مدفوع به رنگ خاک رس
•  زردی پوست 

هپاتیت C چگونه تشخیص داده می شود ؟

چنانچه اشاره کرده ایم عفونت این هپاتیت با آزمایش خون تشخیص داده می شود. آزمایش آنتی بادی هپاتیت C با آنتی بادی بدن انجام می شود که در نتیجه ویروس غیر واکنشی می شود و تشخیص داده خواهد شد.

چگونه می توان از هپاتیت C پیشگیری کرد ؟

1- تمامی ابزار تزریق و تیغ همراه با پوشش و درب باشند.

2 – باند و تامپون هایی که حاوی خون هستند بطور صحیح از بین بروند.

3- اگر در زمین و جایی خون ریخته شده است با آب بطور کامل شسته شود.

4-سوزن مشترکی استفاده نشود.

5 – مادرانی که نوک پستان آن ها ترک خورده و خونریزی دارند به کودک خود شیر ندهند.

6-خون، اعضای بدن و یا اسپرم درصورت ندادن آزمایش خون اهدا نشوند. 

هپاتیت C یک بیماری طولانی مدت با عوارض جدی می باشد. حدود 75-85 درصد از مبتلایان عفونت حاد با عفونت مزمن به زندگی ادامه می دهند . ازبین افرادی که مبتلا به عفونت مزمن هستند بیش از دوسوم آن ها به بیماری کبدی مبتلا می شوند که حداکثر 20 درصد آنان به سیروز یا زخم کبدی نیز مبتلا خواهند شد . سیروز عملکرد کبد را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث افزایش آنزیم های کبدی خون نیز خواهد شد. 

راه های تشخیص هپاتیت C

سونوگرافی ، بیوپسی ، سی تی اسکن و ام آر آی از کبد می تواند راهی برای تشخیص سیروز ، سرطان، استئاتوز ، انسفالوپاتی ، کیست ، آدنوم ، همانژیومی ، ضایعات ، فیبروز و نارسایی کبدی باشد که باید تحت نظر پزشک انجام شود. 

منبع: نمناک