عفونت ادرار بارداری چیست؟

عفونت ادرار بارداری مجموعه‌ای از عفونت‌ها در سیستم مجاری ادرار است که می‌تواند شامل عفونت کلیه‌ها، عفونت میزنای (لوله‌هایی که ادرار را از کلیه به مثانه هدایت می‌کنند) و عفونت مجرای پیشاب باشد.

عامل اصلی عفونت مجاری ادراری معمولا باکتری‌ها هستند و در بین زنان این مسئله شایع‌تر است. زمانی که در دوران بارداری هستید شانس بروز این مسئله افزایش پیدا می‌کند.

باکتری ایکولای (E.coli) عامل اصلی بروز عفونت مجاری ادراری است.

علائم عفونت ادرار بارداری چیست؟

عفونت ادرار بارداری، به دلایلی مثل رشد جنین و فشار بیشتر به مثانه اتفاق می‌افتد؛ این مسئله باعث بروز تکرر ادرار می‌شود.

همچنین باعث می‌شود که باکتری‌ها در مثانه بیشتر به دام بیفتند و بدن را مستعد ورود انواع میکروب‌ها و عفونت می‌کند.

علائم این بیماری موارد زیر هستند:

• سوزش و درد در هنگام دفع ادرار؛
• ادرار کدر و دارای بوی نامطبوع؛
• وجود خون در ادرار که باعث می‌شود رنگ ادرار قرمز، صورتی روشن یا به رنگ چای شود؛
• تکرر ادرار و احساس تخلیه نشدن کامل مثانه؛

اگر عفونت مجاری ادراری منجر به عفونت کلیه‌ها شده باشد، علائم زیر را هم خواهید داشت:

• درد لگن به ویژه در مرکز لگن و اطراف ناحیه استخوانی واژن و همچنین کمردرد؛
• تب؛
• تهوع و استفراغ.

بین ۲ تا ۱۰ درصد زنان باردار معمولا این شرایط را تجربه می‌کنند و زنانی که سابقه عفونت ادراری قبلی داشته باشند ممکن است که بیشتر در معرض ابتلا به عفونت مجاری ادرار در دوران بارداری باشند.

علت شایع بودن عفونت مجاری اداری در بارداری چیست؟

دلایل مختلفی وجود دارد که به واسطه آن‌ها زنان در دوران بارداری، عفونت مجاری ادراری را تجربه می‌کنند؛ موارد زیر از علت‌های اصلی این مسئله است:

تغییرات هورمونی

هومون‌ها در بارداری باعث ایجاد تغییراتی در دستگاه ادراری می شوند و این باعث می شود زنان بیشتر در معرض عفونت قرار بگیرند. تغییرات در هورمون‌ها همچنین می‌تواند منجر به رفلاکس مثانه شود، وضعیتی که در آن ادرار شما از مثانه به کلیه‌ها بازمی‌گردد که می‌تواند زمینه‌ساز عفونت مجاری ادراری باشد.

وجود قند در ادرار

هنگامی که باردار هستید ادرار شما دارای پروتئین، قند و هورمون‌های بیشتری است، این تغییرات شما را در معرض خطر بیشتری برای عفونت ادراری قرار می‌دهند.

رشد جنین

چون باردار هستید، رحم در حال رشد شما به مثانه شما فشار می‌آورد که باعث می‌شود دفع تمام ادرار در مثانه برای شما سخت شود؛ ادرار باقی‌مانده در مثانه می‌تواند منبع عفونت باشد.

علت‌های دیگر بروز عفونت ادراری در دوران بارداری موارد زیر هستند:

• باکتری‌های موجود در مدفوع شما؛
• باکتری‌های استرپتوکوک گروه B؛
• فعالیت جنسی.

روش‌های پیشگیری از عفونت ادرار بارداری چیست؟

همانطور که گفته شد، عفونت مجاری ادراری در دوران بارداری، مسئله‌ای رایج است و شاید نتوانید به صورت کامل مانع از بروز آن شوید. شما با انجام موارد زیر می‌توانید تا حدودی، مانع از بروز عفونت ادراری در بارداری شوید:

• مثانه خود را مکرر تخلیه کنید، به خصوص قبل و بعد از داشتن رابطه جنسی؛
• لباس زیر نخی بپوشید؛
• در طول شب از لباس زیر استفاده نکنید؛
• از دوش، اسپری و ادکلن مخصوص واژن استفاده نکنید؛
• آب فراوان بنوشید؛ این موضوع به دفع بیشتر باکتری‌ها کمک زیادی می‌کند؛
• از صابون‌ها یا شوینده‌های بدن با pH بالا برای ناحیه واژن استفاده نکنید؛
• لباس‌های تنگ و الیاف مصنوعی استفاده نکنید؛
• مجرای ادرار و واژن را از قسمت جلو به عقب پاک کنید؛
• از مکمل‌ها و ویتامین‌هایی مثل ویتامین C و ویتامین D استفاده کنید؛
• بیشتر از دو بار در روز از لگن آب گرم استفاده نکنید.

رعایت و دانستن نکات گفته شده، برای شما که باردار هستید بسیار مهم است.

روش‌های درمان عفونت ادراری بارداری چگونه است؟

درمان عفونت ادراری معمولا به کمک یک دوره استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها انجام می‌شود. این آنتی‌بیوتیک‌ها باید در طی ۳ تا ۷ روز علائم را از بین ببرند که در بیشتر مواقع نتیجه مطلوب حاصل می‌شود.

اگر بعد از مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها احساس سردی و لرزش، دردهای زیر شکمی، تب، تهوع، استفراغ و مواردی از این دست داشتید، بهتر است که هرچه زودتر به پزشک مراجعه کنید.

چه دارویی برای عفونت ادرار در بارداری خوب است؟

در دوران بارداری، انتخاب آنتی‌بیوتیک‌هایی که هم برای مادر و هم برای جنین در حال رشد بی‌خطر باشند، بسیار مهم است. آنتی‌بیوتیک‌های متداول این بیماری موارد زیر هستند:

• آموکسی سیلین؛
• اریترومایسین؛
• پنی‌سیلین؛
• آمپی‌سیلین؛
• سفالوسپورین؛
• نیتروفورانتونین؛
• سفالکسین

توجه داشته باشید که داروی نیتروفورانتونین نباید در سه ماه اول بارداری مصرف شود اما مصرف آن در 3 ماهه دوم و سوم بارداری بلامانع است. این داروها را حتما باید به تجویز و زیر نظر پزشک مصرف کنید.

اگر عفونت شدید بوده و منجر به عفونت کلیه شود نیاز است که در بیمارستان بستری شوید و باید علاوه بر مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، تزریق وریدی هم صورت بگیرد.

پزشک شما آنتی‌بیوتیکی را تجویز می‌کند که در برابر باکتری‌های عامل عفونت موثر بوده و برای شما و کودک‌تان بی‌خطر است. استفاده از آنتی‌بیوتیک در این دوره مشکلی برای جنین ایجاد نمی‌کند اما عفونت ادراری درمان نشده، می‌تواند برای جنین خطر بیشتری داشته باشد.

چه زمانی برای عفونت بارداری به پزشک مراجعه کنم؟

به دلیل اینکه شرایط بدن شما در دوران بارداری متفاوت است و سد دفاعی سیستم ایمنی نسبت به شرایط عادی، حساس‌تر است، بهتر است که با مشاهده هرگونه علائم مرتبط با عفونت مجاری ادراری به پزشک مراجعه کنید و شرح حال دقیق ارائه بدهید.

در صورت وجود علائمی که ممکن است نشان دهنده گسترش عفونت به کلیه‌ها باشد، نیاز است که فورا تحت مراقبت‌های پزشکی قرار بگیرید. علائمی مثل تب، کمر درد، لرز، تهوع یا استفراغ، نیاز به بررسی فوری دارند.

عفونت مجاری ادراری در زمان بارداری به سرعت می‌تواند پیشرفت کند و ممکن است باعث آسیب به جنین شود.

کلام پایانی

عفونت مجاری ادراری مسئله شایعی است که در بین زنان باردار اتفاق می‌افتد؛ این مسئله می‌تواند آزاردهنده و دردناک باشد اما به راحتی قابل پیگیری و درمان است.

با مشاهده و احساس هرگونه علائمی از قبیل سوزش و درد در حین دفع ادرار بهتر است که به پزشک مراجعه کنید.

در طول پروسه درمان، داروهای تجویز شده را مرتب مصرف کنید، لباس‌های مناسب بپوشید و سعی کنید که بهداشت کامل ناحیه مجاری ادراری را رعایت کنید.

داشتن رژیم‌‌ غذایی مناسب در این دوره مهم است؛ این مسئله کمک می‌کند که بتوانید شرایط را بهتر مدیریت کنید و بارداری بدون مشکلی داشته باشید.

گیری به موقع کاملا رفع شده و مشکلی برای جنین و مادر به وجود نمی‌آورد. اگر عفونت مجاری ادراری تشخیص داده نشود و در ادامه درمانی صورت نگیرد می‌تواند باعث عفونت کلیه‌ها شود این مسئله می‌تواند باعث زایمان زودرس، تولد نوزاد نارس، تولد با وزن پایین یا مرگ جنین شود.

مخاطب عزیز! این مطلب جنبه آموزشی و اطلاعات عمومی دارد. همچنین بر اساس علم روز دنیا نوشته شده است. با این حال اگر مشکل و یا بیماری جسمی دارید، برای اجرای آن فقط با پزشک متخصص مشورت کنید.

منابع