مرزگذاری در رابطه در هم تنیده کلید حفظ سلامت روان و هویت فردی است. وقتی افراد بیش از حد در هم تنیده میشوند، ممکن است حس کنند که تنها از طریق رابطه تعریف می شوند. در این مقاله، راهکارهای عملی برای تعیین مرزهای سالم و بازگرداندن استقلال عاطفی به شما آموزش داده می شود.
به گزارش خط سلامت روابط درهمتنیده میتوانند مرزهای شخصی شما را مبهم کنند و تشخیص هویت واقعی خود را دشوار سازند. در این نوع روابط، افراد به قدری از نظر عاطفی درگیر یکدیگر می شوند که مشخص نیست کجا یک فرد پایان مییابد و دیگری آغاز می شود. این شرایط میتواند بین والدین و فرزندان، خواهر و برادرها، شرکای عاطفی یا دوستان صمیمی رخ دهد.
نشانه های روابط درهم تنیده
اگر در یک رابطه درهم تنیده قرار دارید، ممکن است تجربه کنید:
دشواری در گرفتن تصمیمات مستقل.
احساس گناه یا خودخواهی هنگام انجام کاری بدون رضایت طرف مقابل.
حس همیشگی راه رفتن روی «پوسته های تخممرغ» و ترس از گفتن یا انجام کار اشتباه.
فدا کردن نیازها و خواسته های شخصی برای راضی نگه داشتن دیگری.
مشکل در تعیین و حفظ مرزهای شخصی.
افراد در چنین روابطی اغلب ارتباط خود با هویت واقعی شان را از دست می دهند و خود را از طریق رابطه تعریف می کنند، نه بر اساس نیازها، ارزش ها و علایق خود. همچنین ممکن است در حفظ سایر روابط اجتماعی مشکل داشته باشند، زیرا انرژی زیادی صرف یک رابطه می شود.
اهمیت مرزها در روابط درهم تنیده
مرزها محدودیت های شخصی هستند که برای تعریف خود و محافظت از رفاه فرد تعیین می کنیم. این مرزها می توانند شامل مرزهای فیزیکی، عاطفی و ذهنی باشند.
مثالهای مرزگذاری:
مرز فیزیکی: بستن در هنگام تعویض لباس.
مرز عاطفی: پاسخ ندادن به تلفن هنگام استرس.
مرز ذهنی: امتناع از بحث با کسی که رفتار توهین آمیز دارد.
مرزها در روابط درهم تنیده حیاتی هستند، زیرا حس فضای شخصی و هویت فردی را تقویت می کنند. با داشتن مرزهای سالم، افراد می توانند خودشان باشند، نیازها و خواسته هایشان را بدون ترس یا احساس گناه بیان کنند و به دیگران «نه» بگویند بدون اینکه از طرد شدن بترسند. مرزها به شما کمک می کنند کنترل تصمیم ها، انرژی عاطفی و کیفیت روابط خود را باز پس بگیرید.
چالش های مرزگذاری در روابط درهم تنیده
۱. عدم یادگیری مرزگذاری در خانواده
افرادی که در خانواده های درهم تنیده بزرگ شدهاند، اغلب هرگز نحوه تعیین مرز را یاد نگرفته اند. ممکن است به آنها آموخته شده باشد که نیازهایشان مهم نیست یا خودخواهی است اگر به آنها اولویت دهند.
۲. احساس گناه یا خودخواهی
افراد ممکن است هنگام تعیین مرز، نگران رنجش طرف مقابل یا آسیب زدن به رابطه باشند.
۳. روابط دستکاریگر
طرف مقابل ممکن است با ایجاد احساس گناه، شرمندگی یا تهدید، شما را وادار کند مرزها را نادیده بگیرید. این شرایط ایستادگی و حفظ مرزها را دشوار می کند.
با وجود این چالش ها، تعیین مرزها برای حفاظت از سلامت جسمی، عاطفی و ذهنی ضروری است و به شما کمک می کند حس قوی تر هویت فردی و روابط رضایت بخش تری داشته باشید.
چگونه مرزها را در روابط درهم تنیده ایجاد کنیم؟
شروع مرزگذاری در رابطهای که هیچ مرزی ندارد می تواند دلهرهآور باشد، بنابراین از مرزهای کوچک و ساده شروع کنید.
گام های عملی برای تعیین مرز:
مشخص کردن مرزها: نیازها و محدودیت های خود را شناسایی کنید و آنها را به طرف مقابل منتقل کنید.
شفاف و مستقیم باشید: هنگام بیان مرزها، دقیق و واضح بگویید چه چیزی نیاز دارید یا انتظار دارید.
ثبات داشته باشید: مرزها را به طور مداوم اجرا کنید و به تکرار آنها ادامه دهید تا دیگران با آنها سازگار شوند.
آماده مقاومت باشید: طرف مقابل ممکن است مخالفت کند؛ بدانید که این واکنش طبیعی است و به معنای اشتباه شما نیست.
الگوهای درهم تنیده سخت شکسته می شوند، بنابراین صبور باشید و با پشتکار در تعیین مرزهایی که نیازهای شما را اولویت می دهند و به شما اجازه می دهند خودتان را ابراز کنید، ادامه دهید. این مرزها به شما کمک میکنند اهداف خود را دنبال کنید و روابط رضایت بخش و سالم بسازید.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
source